Du är också dum - Hets, Markus Krunegård, Christoffer Roth

Båten lämnade hamnen, jag höll dig hårt i handen

Vi visste båda två att nästa båt som går är jag på

Och du står kvar

Båten lämna hamnen jag höll dig hårt i handen

Som du hade skrivit några timmar tidigare

«Lova nu att inte höra av dig sen, din vän»

Det var strålande väder och strålande sol

Du hade färgglada kläder och matchande skor

Men varför känns det som att vi börja lämna varann

Redan första gången vi träffa varann

Finns det ingenting kvar av det fina som var

Finns det ingenting kvar av det som faktiskt var bra

Tåget lämna perrongen för sista gången

Fick jag se dig le, fick jag en kyss

Ett tyst hejdå

Försökte hålla kontakten men i takt med att det gick, tiden gick

När man äntligen har träffat rätt och allting känns rätt

Då blir det omöjligt på nått sätt

Det var strålande väder och vinter och sol

Du hade svarta kläder och svarta skor

Det blev aldrig sagt men det var så stort

Det finns ingenting som jag inte skulle ha gjort

För att få bli din, för att få va med dig

Men det var liksom aldrig upp till mig

Jag kanske är dum, men innan du dör

Kommer du också fatta att du också är dum

Innan du dör kommer du också fatta

Innan du dör kommer du att förstå

Innan du dör kommer du också fatta

Innan du dör kommer du att förstå

Innan du dör kommer du också fatta

Innan du dör kommer du att förstå

Innan du dör kommer du också fatta

Innan du dör kommer du att förstå

Innan du dör kommer du också fatta

Innan du dör kommer du att förstå

Innan du dör kommer du också fatta

Innan du dör kommer du att förstå

Innan du dör kommer du också fatta

Innan du dör kommer du att förstå

Innan du dör kommer du också fatta

Innan du dör kommer du att förstå

De boot verliet de haven, ik hield je hand stevig vast

We wisten allebei dat ik de volgende boot ben die vaart

En jij blijft

De boot die de haven verliet Ik hield je stevig in de hand

Zoals je een paar uur eerder had geschreven

"Beloof nu dat ik later niets meer van je hoor, je vriend"

Het was heerlijk weer en heerlijke zon

Je droeg kleurrijke kleding en bijpassende schoenen

Maar waarom voelt het alsof we elkaar beginnen te verlaten?

Al de eerste keer dat we elkaar ontmoeten

Er is niets meer over van de boete die was

Er is niets meer over van wat echt goed was

De trein verlaat voor de laatste keer het perron

Ik moet je zien glimlachen, ik kreeg een kus

Een stil afscheid

Probeerde contact te houden, maar terwijl het ging, verstreek de tijd

Wanneer je eindelijk goed hebt ontmoet en alles goed voelt

Dan wordt het op de een of andere manier onmogelijk

Het was heerlijk weer en winter en zon

Je droeg zwarte kleren en zwarte schoenen

Het is nooit gezegd, maar het was zo groot

Er is niets dat ik niet had kunnen doen

Om van jou te zijn, om bij jou te zijn

Maar het was alsof het nooit aan mij lag

Ik ben misschien dom, maar voordat je sterft

Besef je ook dat je ook dom bent

Voordat je sterft, zul je het ook begrijpen

Voordat je sterft, zul je het begrijpen

Voordat je sterft, zul je het ook begrijpen

Voordat je sterft, zul je het begrijpen

Voordat je sterft, zul je het ook begrijpen

Voordat je sterft, zul je het begrijpen

Voordat je sterft, zul je het ook begrijpen

Voordat je sterft, zul je het begrijpen

Voordat je sterft, zul je het ook begrijpen

Voordat je sterft, zul je het begrijpen

Voordat je sterft, zul je het ook begrijpen

Voordat je sterft, zul je het begrijpen

Voordat je sterft, zul je het ook begrijpen

Voordat je sterft, zul je het begrijpen

Voordat je sterft, zul je het ook begrijpen

Voordat je sterft, zul je het begrijpen