Living in the Heart of the Beast - Henry Cow

There I burn in my own lights fuelled with flags torn out

Of books, and histories of marching together…

United with heroes, we were the rage, the fire

But I was given a different destiny — knotted in closer despair

Calling to heroes do you have to speak that way all the time?

Tales told by idiots in paperbacks;

a play of forms

To spite my fabulous need to fight and live

We exchange words, coins, movements — paralysed in loops

Of care that we hoped could knot a world still

Sere words, toothless, ruined now, bulldozed into brimming pits

— who has used them how?

Grammar book that lies wasted:

Conflux of voices rising to meet, and fall

Empty, divided, other…

Clutching at sleeves the wordless man exposes his failure:

Smiling, he hurls a wine glass, describing his sadness twisted

Into mere form: shattered in a glass, he’s changed…

Now dare he seize the life before him and discompound it in

Sulphurous confusion and give it to the air?

He’s rushing to find where there’s a word of liquid syntax

— signs let slip in a flash: «clothes of chaos are my rage !»

He shrieks in tatters, hunting the eye of his own storm

We were born to serve you all our bloody lives

Labouring tongues we give rise to soft lies:

Disguised metaphors that keep us in a vast inverted stillness

Twice edged with fear

Twilight signs decompose us

High in offices we stared into the turning wheel of cities

Dense and ravelled close yet separate: planned to kill all encounter

Intricate we saw your state at work its shapes

Abstracted from all human intent.

With our history’s fire

We shall harrow your signs

Now is the time to begin to go forward — advance from despair

The darkness of solitary men — who are chained in a market they

Cannot control — in the name of a freedom that hangs like a pall

On our cities.

And their towers of silence we shall destroy

Now is the time to begin to determine directions, refuse to admit

The existence of destiny’s rule.

We shall seize from all heroes and

Merchants our labour, our lives, and our practice of history: this

Our choice, defines the truth of all that we do

Seize on the words that oppose us with alien force;

they’re enslaved

By the power of capital’s kings who reduce them to coinage and

Hollow exchange in the struggle to hold us, they’re bitterly

Outlasting… Time to sweep them down from power

— deeds renew words

Dare to take sides in the fight for freedom that is common cause

Let us all be as strong and as resolute.

We’re in the midst of

A universe turning in turmoil;

of classes and armies of thought

Making war — their contradictions clash and echo through time

Daar brand ik mijn eigen lichten aan, gevoed met uitgescheurde vlaggen

Van boeken en geschiedenissen van samen marcheren...

Verenigd met helden, waren we de woede, het vuur

Maar ik kreeg een ander lot - geknoopt in grotere wanhoop

Oproep aan helden, moet je altijd zo praten?

Verhalen verteld door idioten in paperbacks;

een spel van vormen

Ondanks mijn fantastische behoefte om te vechten en te leven

We wisselen woorden, munten, bewegingen uit — verlamd in loops

Van zorg waarvan we hoopten dat ze nog een wereld zou kunnen knopen

Sere woorden, tandeloos, nu geruïneerd, platgewalst in volle putten

— wie heeft ze hoe gebruikt?

Grammaticaboek dat verspild is:

Samenvloeiing van stemmen die elkaar ontmoeten en vallen

Leeg, verdeeld, anders...

De woordeloze man grijpt naar de mouwen en legt zijn falen bloot:

Glimlachend slingert hij een wijnglas en beschrijft zijn verdriet verdraaid

In louter vorm: verbrijzeld in een glas, hij is veranderd...

Nu durft hij het leven dat voor hem ligt te grijpen en het te ontbinden in

Zwavelachtige verwarring en het aan de lucht geven?

Hij haast zich om te vinden waar er een woord van vloeibare syntaxis is

— tekens die in een flits wegglijden: «chaoskleding is mijn woede!»

Hij gilt in flarden, jagend op het oog van zijn eigen storm

We zijn geboren om je ons hele bloedige leven te dienen

Werkende tongen we geven aanleiding tot zachte leugens:

Vermomde metaforen die ons in een enorme omgekeerde stilte houden

Twee keer gekanteld door angst

Schemeringstekens ontbinden ons

Hoog in kantoren staarden we in het draaiwiel van steden

Dicht en verscheurd dicht maar toch gescheiden: gepland om alle ontmoetingen te doden

Ingewikkeld, we zagen uw staat aan het werk zijn vormen

Geabstraheerd van alle menselijke bedoelingen.

Met het vuur van onze geschiedenis

We zullen uw borden verscheuren

Dit is het moment om vooruit te gaan - vooruitgaan vanuit wanhoop

De duisternis van eenzame mannen - die vastgeketend zijn in een markt die ze...

Kan geen controle uitoefenen — in de naam van een vrijheid die als een paal hangt

Op onze steden.

En hun torens van stilte zullen we vernietigen

Dit is het moment om de richting te bepalen, weigeren toe te geven

Het bestaan ​​van de regel van het lot.

We zullen van alle helden grijpen en

Handelaars onze arbeid, ons leven en onze praktijk van de geschiedenis: dit

Onze keuze bepaalt de waarheid van alles wat we doen

Grijp de woorden die ons tegenwerken met buitenaardse kracht;

ze zijn tot slaaf gemaakt

Door de macht van de koningen van het kapitaal die ze reduceren tot munten en

Holle uitwisseling in de strijd om ons vast te houden, ze zijn bitter

Duurzaam... Tijd om ze van de stroom af te vegen

— daden vernieuwen woorden

Durf partij te kiezen in de strijd voor vrijheid die een gemeenschappelijk doel is

Laten we allemaal even sterk en vastberaden zijn.

We zitten midden in

Een universum dat in beroering verandert;

van klassen en legers van gedachten

Oorlog voeren — hun tegenstellingen botsen en echoën door de tijd