Burial Society - Have A Nice Life

I close my eyes a better man

Or imagine that I can imagine such a thing

And it goes on and on and on and on like that

Project myself into the air, and float in a weightless night

It’s better than sitting heavy backed, and sending waves of anxious hate into

the street, trying to shut down the stop lights

It isn’t real, but it feels real

It isn’t real, but it feels real

As I crane my neck to an emptiness (better than knowing nothing at all)

I feel in my chest (I know I know myself)

Cut my wrists, slit my throat, take this body and string it up

Cause I’ll never know

«I'm weak again, stay inside, hate everything.»

Well hey, that’s our lot.

And I’m already inside out

Cut my wrists, slit my throat, take this body and string it up

And I’ll never know what you said, because I’ll be fucking dead by then

Ik sluit mijn ogen als een betere man

Of stel je voor dat ik me zoiets kan voorstellen

En het gaat maar door en door en zo maar door

Projecteer mezelf in de lucht en zweef in een gewichtloze nacht

Het is beter dan met een zware rug te zitten en golven van angstige haat naar binnen te sturen

de straat, proberend de stoplichten uit te doen

Het is niet echt, maar het voelt echt

Het is niet echt, maar het voelt echt

Terwijl ik mijn nek uitrek tot een leegte (beter dan helemaal niets weten)

Ik voel in mijn borst (ik weet dat ik mezelf ken)

Snijd mijn polsen door, snijd mijn keel door, pak dit lichaam en rijg het op

Want ik zal het nooit weten

"Ik ben weer zwak, blijf binnen, haat alles."

Wel, dat is ons lot.

En ik ben al binnenstebuiten

Snijd mijn polsen door, snijd mijn keel door, pak dit lichaam en rijg het op

En ik zal nooit weten wat je zei, want tegen die tijd ben ik verdomme dood