Smutni Ludzie - Happysad

Słońce, maj, pachną drzewa

Oj, gorąco dziewczynom w obcisłych spodenkach

Po prostu raj, no a z wystaw tryska na nas świat

Słońce, maj, chce się śpiewać

Oj, gorąco kolarzom w obcisłych sukienkach

Po prostu raj, no a z nieba sypie deszcz peelenów

Tylko nie wiem czemu…

Mijają mnie

Mijają mnie

Tylko smutni ludzie

Smutni ludzie!

Nie trzeba nam już na kolana padać

Nie pozostaje nic innego jak tylko brać

Już nie musimy się siłować i starać

Trwa beztroska hormonada

Trzeba zapomnieć o tym co mamy w planach

A to, co było niechaj idzie w piach

Błogosławione tu i teraz i zaraz

Bez opamiętania w serca wali alarm

Po swojej stronie mamy armię urzędników i żon

I mądre księgi pełne mądrych rad na każde zło

I świeci na nas najpiękniejsze ze słońc

Mamy lasery komputery mamy ogień i proch

I satelity co to mają oko na jakby co

Mamy roboty co to dzielą włos na sto

Mamy kosmosu zakamarki tylko kroczek stąd

I atomowe schrony na wyciągnięcie rąk

Mamy ruchome schody prosto do nieba bram

Mamy już wszystko już niczego nie trzeba nam

De zon, mei, de bomen ruiken

Oh, het is heet voor meisjes in strakke korte broeken

Gewoon een paradijs, en van de tentoonstellingen gutst de wereld ons tegemoet

Zon, mei, wil je zingen

Oh, het is warm voor fietsers in strakke jurken

Het is gewoon een paradijs, en een regen van schillen komt uit de lucht naar beneden stromen

ik weet alleen niet waarom...

Ze gaan me voorbij

Ze gaan me voorbij

Alleen verdrietige mensen

Trieste mensen!

We hoeven niet meer op onze knieën te gaan

Er zit niets anders op dan te nemen

We hoeven niet meer te worstelen en te proberen

De zorgeloze hormoonbehandeling gaat door

Je moet vergeten wat we hebben gepland

En wat er nog over was, ga naar het zand

Gezegend zijn hier, nu en onmiddellijk

Het alarm klinkt in het hart zonder terughoudendheid

We hebben een leger van ambtenaren en vrouwen aan onze kant

En wijze boeken vol wijze raad voor elk kwaad

En de mooiste zon schijnt op ons

We hebben lasers, computers, we hebben vuur en buskruit

En satellieten houden in de gaten wat

We hebben robots die een haar in honderd verdelen

We hebben kosmische hoekjes en gaatjes op slechts een steenworp afstand

En nucleaire schuilplaatsen binnen handbereik

We hebben een roltrap rechtstreeks naar de poorten van de hemel

We hebben alles al, we hebben niets meer nodig