Ganz Dahinten, wo der Leuchttern Steht - Hans Albers

Koch und Maat und noch ein Kamerad

die spielen ihren Skat

in der Kombüse

Nebenan da steht der Steuermann

schaut keine Karte an

und summt ganz leis:

Ganz da hinten, wo der Leuchtturm steht

wo das weite Meer zu Ende geht

liegt ein kleiner Ort

und dort ist mein zu Hause.

Gleich beim ersten Kilometerstein

ganz versteckt im Grün vom wilden Wein

steht ein Haus am Feldrain

das ist mein Zu Hause.

Zwei alte Leute ganz still für sich

leben da drinnen und warten auf mich.

Beide sitzen jetzt im Stübchen drin

sehen stumm und bang zum Leuchtturm hin

Ach wär ich doch — ein Junge noch — wie einst.

Manchesmal schleicht der Matrose weg

dann steht er vorn an Deck

und starrt ins Weite

Regungslos steht er und guckt nur bloß

und durch den Abend zieht

sein kleines Lied:

Ganz da hinten, wo der Leuchtturm steht

wo das weite Meer zu Ende geht

liegt ein kleiner Ort

und dort ist mein zu Hause.

Gleich beim ersten Kilometerstein

ganz versteckt im Grün vom wilden Wein

da steht ein Haus am Feldrain

das ist mein Zu Hause.

Ein blondes Mädel ganz still für sich

das lebt da drinnen und wartet auf mich.

Ganz da hinten, wo der Leuchtturm steht

wo das weite Meer zu Ende geht

dort blieb ein Stück — von meinem Glück — zurück.

Chef en maat en nog een kameraad

ze spelen hun skat

in de kombuis

Naast de deur is de stuurman

niet op een kaart kijken

en neuriet heel zacht:

Ver terug waar de vuurtoren is

waar de wijde zee eindigt

ligt een kleine plaats

en daar is mijn huis.

Direct bij de eerste kilometersteen

volledig verborgen in het groen van de wilde wijn

er is een huis op Feldrain

dit is mijn huis.

Twee oude mensen heel stil voor zichzelf

woon daar en wacht op mij.

Beiden zitten nu in het kleine kamertje

kijk stom en bang naar de vuurtoren

Oh, was ik maar een jongen zoals ik vroeger was.

Soms sluipt de zeeman weg

dan staat hij vooraan op het dek

en staart in de verte

Hij staat roerloos en kijkt alleen maar

en beweegt door de avond

zijn liedje:

Ver terug waar de vuurtoren is

waar de wijde zee eindigt

ligt een kleine plaats

en daar is mijn huis.

Direct bij de eerste kilometersteen

volledig verborgen in het groen van de wilde wijn

er is een huis op de Feldrain

dit is mijn huis.

Een blond meisje heel stil voor zichzelf

die daarbinnen woont en op mij wacht.

Ver terug waar de vuurtoren is

waar de wijde zee eindigt

een stukje van mijn geluk bleef daar.