Beim Ersten Mal Da Tut`s Noch Weh - Hans Albers

Beim erstenmal, da tut’s noch weh

Da glaubt man noch

Dass man es nie verwinden kann

Dann mit der Zeit so peu a peu

Gib mal die Trompete her!

Gewöhnt man sich daran

Ihr erster das war ein Matrose

Der war auf der Brust tätowiert

Er trug eine meerblaue Hose;

Und sie hat sich so schrecklich geniert

Er nahm ihre Hand und versprach ihr

Die Treue und gab ihr sein Wort

Er nähm keine andre nach ihr

Und am Morgen, da musst er an Bord

Beim erstenmal, da tut’s noch weh

Da glaubt man noch

Dass man es nie verwinden kann

Dann mit der Zeit so peu a peu

Gewöhnt man sich daran

Das Treusein, so sprach er, ich kann es

Versuchen, ich war’s zwar noch nie

Wird’s ein Knabe, so nenn' ihn Johannes

Wird’s ein Mädchen, so nenn' es Marie

Er ist nicht zur Hochzeit gekommen

Er war auch zur Taufe nicht da

Sie hat einen ander’n genommen —

Und zu dem sagt Johannes: Papa

Lacht mal nicht, das kommt in die besten Familien vor!

Alles mitsingen, Ballett!

Beim erstenmal, da tut’s noch weh

Da glaubt man noch

Dass man es nie verwinden kann

Dann mit der Zeit so peu a peu

Gewöhnt man sich daran

De eerste keer doet het nog steeds pijn

Men gelooft nog steeds dat

Dat je er nooit overheen kunt komen

Dan geleidelijk in de tijd

Geef me de trompet!

Je went er aan

Haar eerste dat was een matroos

Het stond op zijn borst getatoeëerd

Hij droeg een zeeblauwe broek;

En ze schaamde zich zo

Hij pakte haar hand en beloofde haar

Loyaliteit en gaf haar zijn woord

Hij zou geen ander achter haar aan nemen

En 's ochtends moet hij aan boord

De eerste keer doet het nog steeds pijn

Men gelooft nog steeds dat

Dat je er nooit overheen kunt komen

Dan geleidelijk in de tijd

Je went er aan

Loyaliteit, zei hij, ik kan het

Probeer, ik ben nog nooit geweest

Als het een jongen is, noem hem dan Johannes

Als het een meisje is, noem haar dan Marie

Hij kwam niet naar de bruiloft

Hij was er ook niet bij de doop

Ze nam er nog een -

En daarop zegt John: Papa

Niet lachen, dat gebeurt in de beste families!

Zing mee, ballet!

De eerste keer doet het nog steeds pijn

Men gelooft nog steeds dat

Dat je er nooit overheen kunt komen

Dan geleidelijk in de tijd

Je went er aan