Schwestern, Brüder - Hannes Wader

What’s the life of a man any more than a leaf

Man has his seasons so why should he grieve

Though all through this life we appear fine and gay

Like a leaf we must wither and soon fade away

Ihr Schwestern und Brüder die ihr vor der Zeit

Zu früh wie mir scheint von uns gegangen seid

Manchmal Träume ich von euch als stündet ihr hier

So als sei nichts geschehen lebendig vor mir

Manchem der noch länger geblieben wär

Fiel der Abschied vom Leben unsagbar schwer

Schwestern, Brüder wer könnte euch besser verstehen

Als ich, wird es mir einst doch ähnlich ergehen

Manch anderer der uns für immer verließ

Suchte Trost in der Hoffnung auf ein Paradies

Im Glauben an einen ihm gnädigen Gott

Vieleicht stirbt der der glaubt einen leichteren Tod

Wieviele schon haben für sich ganz allein

In Tagen und Nächten nie endender Pein

Für niemals begangene Sünden gebüßt

Und den Tod als ihren Freund und Erlöser begrüßt

Bleibt die Frage die jeder sich irgendwann stellt

Sterbe ich einst in Frieden mit mir und der Welt

Oder werde ich kämpfend dem tod widerstehen

Anstatt gefasst meinem Ende entgegen zu sehen

What’s the life of a man any more than a leaf

Man has his seasons so why should he grieve

Though all through this life we appear fine and gay

Like a leaf we must wither and soon fade away

Wat is het leven van een man meer dan een blad?

De mens heeft zijn seizoenen, dus waarom zou hij treuren?

Hoewel we er ons hele leven goed en vrolijk uitzien

Als een blad moeten we verwelken en snel vervagen

Jullie zusters en broeders die de tijd vooruit zijn

Je hebt ons te vroeg verlaten lijkt mij

Soms droom ik van je alsof je hier staat

Alsof er niets levends voor mijn ogen was gebeurd

Sommigen die langer zouden zijn gebleven

Afscheid nemen van het leven was ongelooflijk moeilijk

Zusters, broeders die jullie beter zouden kunnen begrijpen

Zoals ik, zal ik op een dag hetzelfde voelen

Enkele anderen die ons voor altijd verlieten

Troost gezocht in de hoop op het paradijs

In zijn geloof in een God die hem genadig is

Misschien zal degene die gelooft een gemakkelijkere dood sterven

Hoeveel hebben er al helemaal alleen voor zichzelf

In dagen en nachten van eindeloze kwelling

Verzoening voor zonden die nooit zijn begaan

En verwelkomde de dood als haar vriend en redder

De vraag die iedereen zich wel eens stelt, blijft

Ik zal op een dag sterven in vrede met mezelf en de wereld

Of zal ik vechten om de dood te weerstaan?

In plaats van mijn einde kalm onder ogen te zien

Wat is het leven van een man meer dan een blad?

De mens heeft zijn seizoenen, dus waarom zou hij treuren?

Hoewel we er ons hele leven goed en vrolijk uitzien

Als een blad moeten we verwelken en snel vervagen