Lied vom Knüppelchen - Hannes Wader

Manches Lied hört ich einst

In der Arbeiter Kreis

Ach, es klang drin

Von Lust und von Schmerzen

Wenn auch viel ich vergaß

Immer bleibt doch die Weis von der Arbeit

Mir treu in dem Herzen

Hey, du Knüppelchen, du grünes

Hey und will es nicht von selber gehen

Wir helfen

Wir helfen

So gib ihm

Aus der Großväter Mund

Hat vererbt bisa uf heut

Sich das Lied von dem wackeren Knüppel

Denn ein jeder greift gern

Wenn die Not ihn bedräut

Wohl nach ihm als dem sichersten Mittel

Hey, du Knüppelchen, du grünes

Hey und will es nicht von selber gehen

Wir helfen

Wir helfen

So gib ihm

Wenn der Bauer verreckt

Wie ein Bauer halt stirbt

Hinterläßt er dem Sohne ein Erbe

Trag geduldig dein Los

Wie’s ein Bauer erwirbt

An den Knüppel denk auch wenn ich sterbe

Hey, du Knüppelchen, du grünes

Hey und will es nicht von selber gehen

Wir helfen

Wir helfen

So gib ihm

Doch es kommt einst der Tag

Wenn der Bauer erwacht

Reckt und streckt die gebundenen Glieder

Und erschlägt seinen Feind

Der ihn elend gemacht

Mit dem Knüppel zu Boden darnieder

Ik zal eens wat liedjes horen

In de arbeiderskring

Oh, het klonk daarbinnen

Van plezier en van pijn

Hoewel ik veel vergeten ben

De kennis van het werk blijft altijd

Trouw aan mij in hart

Hé, jij kleine stok, jij groene!

Hey en wil niet dat het vanzelf gaat

Wij helpen

Wij helpen

Dus geef hem

Uit de mond van grootvader

Heeft vandaag bisa auf geërfd

Het lied van de dappere club

Omdat iedereen graag grijpt

Wanneer de nood hem overkomt

Waarschijnlijk volgens hem het veiligste middel

Hé, jij kleine stok, jij groene!

Hey en wil niet dat het vanzelf gaat

Wij helpen

Wij helpen

Dus geef hem

Als de boer sterft

Net zoals een boer sterft

Hij laat zijn zoon een erfenis na

Verdraag je lot geduldig

Zoals een boer het verdient

Onthoud de club, zelfs als ik sterf

Hé, jij kleine stok, jij groene!

Hey en wil niet dat het vanzelf gaat

Wij helpen

Wij helpen

Dus geef hem

Maar op een dag zal de dag komen

Als de boer wakker wordt

Rekt en strekt de gebonden ledematen uit

En doodt zijn vijand

wie maakte hem ongelukkig?

Met de stok naar de grond