Lied vom Tod (Fortsetzung) - Hannes Wader

Ansich sollte dieses Lied vom Tod schon längst zu Ende sein

Nur fällt mir zu dem Thema jeden Tag was Neues ein

Zum Selbstmord auf Grund schwerer Altersleiden beispielsweise

Und überhaupt, dass ich mein Testament noch machen muss

Wem ich was vermachen will vor meiner allerletzten Reise

Dazu hier noch ein paar Verse, dann ist damit erstmal Schluss

Nein, ich will euch noch nicht verlassen

Doch mich mit der Endlichkeit

Mal gedanklich zu befassen

Wird für mich so langsam Zeit

Ich bin keiner der wie Dagobert Duck in Dukaten schwimmt

Mein Erspartes, eigentlich für meinen Nachkommen bestimmt

Will ich lieber jetzt in diesen Krisenzeiten selbst verprassen

Vielleicht ist es Morgen nicht mehr da oder schon nichts mehr Wert

Und das alles weil wir uns von den Banken ausrauben lassen

Anstatt es so wie die zu machen, nur eben umgekehrt

Und mich vor den Zug zu werfen kommt für mich nicht in Betracht

Ich denke an die Lokführer, was das mit denen macht

Seelisch nimmt sie das schwer mit, viele müssen sich entschließen

Den Job zu schmeißen.

Aber erwischt ihr mich wohlmöglich doch

Dabei wie ich mich auf die Schienen lege, könnt ihr mich erschießen

Merkt euch das für später mal, jetzt wartet damit erst mal noch

Vielleicht will ich ja beerdigt werden, weiß nur noch nicht wo

Wegen Platzmangel habe ich gehört werden in Tokyo

Die Toten schon seit längerem aufrecht stehend begraben

Selbstmörder buddelt man dort mit dem Kopf nach unten ein

Gute Aussicht kein Japaner bin, das muss ich nicht noch haben

Wenn dann will ich lieber auf gut Deutsch liegend bestattet sein

Nein, ich will euch noch nicht verlassen

Doch mich mit der Endlichkeit

Mal gedanklich zu befassen

Wird für mich so langsam Zeit

Will auch nicht einst als Attentatsmärtyrer neben Allahs Thron

Von Jungfrauen verwöhnt werden, die gehn mir jetzt ja schon

Hier im Diesseits tierisch auf die Nerven, ich denke ich lasse

Den Plan mich in die Luft zu sprengen ganz auf sich beruhn

Und weil ich nicht mal Politiker und Banker richtig hasse

Seh ich keinen Anlass mehr gegeben denen was zu tun

Das der Teufel, wenn er alt wird, Mönch werden will das gilt

Nicht für mich, ich bin nicht fromm aber inzwischen altersmild

Will ich Gottes Existenz nicht mehr so vehement bestreiten

Wie in meiner Jugend.

Ob es Gott gibt oder nicht ist mir egal

Habe weder Lust mich auf das Paradies vorzubereiten

Noch auf ein Fegefeuer und ewige Höllenqual

Das ich mich noch ab und zu, obschon mit einem Bein im Grab

Über Manches amüsieren kann streite ich gar nicht ab

Unter anderem ist es mit jetzt eine Freude zu entdecken

Das ich nichts mehr beweisen muss und ich somit die Welt

Auffordern kann mich ein für alle Mal am Arsch zu lecken

Selbstredend sind die die mich lieben davon freigestellt

Nein, ich will euch noch nicht verlassen

Doch mich mit der Endlichkeit

Mal gedanklich zu befassen

Wird für mich so langsam Zeit

Op zich had dit doodslied al lang geleden moeten eindigen

Maar ik denk elke dag aan iets nieuws over het onderwerp

Bijvoorbeeld tot zelfmoord als gevolg van ernstige ouderdomsziekten

En hoe dan ook, dat ik mijn testament nog moet maken

Aan wie ik iets wil achterlaten voor mijn allerlaatste reis

Hier zijn nog een paar verzen, dan is het voor nu klaar

Nee, ik wil je nog niet verlaten

Maar ik met eindigheid

tijd om erover na te denken

Wordt tijd voor mij

Ik ben niet iemand die in dukaten zwemt zoals Dagobert Duck

Mijn spaargeld, eigenlijk bedoeld voor mijn nakomelingen

Liever verkwist ik het nu zelf in deze tijden van crisis

Misschien is het er morgen niet of is het al waardeloos

En dat allemaal omdat we ons door de banken hebben laten beroven

In plaats van het zoals zij te doen, gewoon andersom

En mezelf voor de trein werpen is er voor mij niet bij

Ik denk aan de machinisten, wat dat met hen doet

Het kost veel mentale inspanning, velen moeten een besluit nemen

Ontslag nemen.

Maar je zou me kunnen vangen

Terwijl ik op de rails ga liggen, kun je me neerschieten

Noteer dat voor later, wacht nu maar af

Misschien wil ik begraven worden, ik weet alleen nog niet waar

Wegens plaatsgebrek moet ik gehoord worden in Tokyo

De doden zijn al lang rechtopstaand begraven

Suïcidale mensen worden daar begraven met hun hoofd naar beneden

Goed zicht ik ben geen Japanner, dat hoef ik nog niet te hebben

Als dat zo is, zou ik liever liggend begraven worden in goed Duits

Nee, ik wil je nog niet verlaten

Maar ik met eindigheid

tijd om erover na te denken

Wordt tijd voor mij

Noch wil hij een moordmartelaar zijn naast de troon van Allah

Verwend worden door maagden, dat vind ik nu prima

Hier in deze wereld dier op de zenuwen, ik denk dat ik zal vertrekken

Het plan om me helemaal op te blazen op basis van jezelf

En omdat ik niet eens echt een hekel heb aan politici en bankiers

Ik zie geen reden meer voor hen om iets te doen

Het is waar dat de duivel, als hij oud wordt, monnik wil worden

Niet voor mij, ik ben niet religieus, maar ik ben milder geworden met mijn leeftijd

Ik wil het bestaan ​​van God niet langer zo heftig ontkennen

Zoals in mijn jeugd.

Het kan me niet schelen of er een god is of niet

Ik heb geen zin om me voor te bereiden op het paradijs

Nog steeds tot een vagevuur en eeuwige pijn

Dat ik nog af en toe, weliswaar met één been in het graf

Ik kan niet ontkennen dat sommige dingen grappig zijn

Het is nu onder andere een plezier om te ontdekken

Dat ik niets meer hoef te bewijzen en ik dus de wereld

Kan me vragen om voor eens en altijd mijn kont te kussen

Natuurlijk zijn degenen die van me houden hiervan vrijgesteld

Nee, ik wil je nog niet verlaten

Maar ik met eindigheid

tijd om erover na te denken

Wordt tijd voor mij