Im Januar - Hannes Wader

Kirschbäume blühen im Januar

Und milde Winde wehn seit Neujahr

Wie viele Winter wollte ich schon

Mit Dir einen Schneemann bauen, mein Sohn?

Mit Deinem Schlitten seh ich Dich nun

Im Regen stehn

Hast im Leben noch nie

Schnee gesehn

Habe selbst fast vergessen, was Eisblumen sind

Die ich an die Schreiben hauchte als Kind

Habe seitdem nur immer durch Fenster geschaut

Die niemals beschlagen, ob es friert oder taut

Dass alles Neue das Alte verdrängt

Hab ich immer gewusst

Und doch spüre ich auch

Den Verlust

Sommer und Winter, der Tag und die Nacht

Der Wind und der Regen

Von Menschen gemacht

Es scheint sich die Erde wie im Fieber zu drehn

Eisberge schmelzen, neue Wüsten entstehn

Für meine Kinder wünschte ich mir schon

Eien wärmere Welt

Hab sie mir nur nicht so vorgestellt

Kersenbomen bloeien in januari

En sinds het nieuwe jaar waait er een zachte wind

Hoeveel winters heb ik gewild

Bouw een sneeuwpop met je, zoon?

Ik zie je nu met je slee

In de regen staan

Nooit in je leven gehad

sneeuw gezien

Ik was bijna vergeten wat ijsbloemen zijn

Ik ademde op het schrijven als een kind

Sindsdien kijk ik alleen nog maar door het raam

Dat beslaat nooit, of het nu vriest of ontdooit

Dat al het nieuwe het oude verdringt

ik heb het altijd geweten

En toch voel ik het ook

Het verlies

Zomer en winter, dag en nacht

De wind en de regen

gemaakt door mensen

De aarde lijkt te draaien als koorts

IJsbergen smelten, nieuwe woestijnen ontstaan

Ik wenste voor mijn kinderen

Een warmere wereld

Ik had haar gewoon niet zo afgebeeld