Erinnerung - Hannes Wader

Wader Hannes

Miscellaneous

Es Ist An Der Zeit

ES IST AN DER ZEIT

(dt.T.: Hannes Wader)

Weit in der Champagne im Mittsommergrün

Da wo zwischen Grabkreuzen Mohnblumen blühn

Da flüstern die Gräser und wiegen sich leicht

Im Wind der sanft über das Gräberfeld streicht

Auf deinem Kreuz finde ich, toter Soldat

Deinen Namen nicht, nur Ziffern, und jemand hat

Die Zahl neunzehnhundertundsechzehn gemalt

Und du warst nicht einmal neunzehn Jahre alt

Ja auch dich haben sie schon genauso belogen

So wie sie es mit uns heute immer noch tun

Und du hast ihnen alles gegeben:

Deine Kraft, deine Jugend, dein Leben

Hast du, toter Soldat, mal ein Mädchen geliebt?

Sicher nicht, denn nur dort, wo es Frieden gibt

Können Zärtlichkeit und Vertrauen gedeihn

Warst Soldat, um zu sterben, nicht, um jung zu sein

Vielleicht dachtest du dir, ich falle schon bald

Nehme mir mein Vergnügen wie es kommt mit Gewalt

Dazu warst du entschlossen, hast dich aber dann

Vor dir selber geschämt und es doch nie getan

Es blib nur das Kreuz als die einzige Spur

Von deinem Leben.

Doch hör meinen Schwur

Für den Frieden zu kämpfen und wachsam zu sein

Fällt die Menschheit noch einmal auf Lügen herein

Dann kann es geschehn, daß bald niemand mehr lebt

Niemand, der die Milliarden von Toten begräbt

Doch es finden sich mehr unhd mehr Menschen bereit

Diesen Krieg zu verhindern, es ist an der Zeit

Wader Hannes

Gemengd

Het is tijd

HET IS TIJD

(Duits: Hannes Wader)

Ver in de Champagne in midzomergroen

Waar klaprozen bloeien tussen grafkruisen

De grassen fluisteren en wiegen zachtjes

In de wind die zachtjes de begraafplaats streelt

Aan je kruis vind ik, dode soldaat

Niet je naam, alleen cijfers, en iemand heeft

Schilderde het getal negentienhonderdzestien

En je was nog geen negentien jaar oud

Ja, ze hebben ook tegen je gelogen

Net zoals ze dat vandaag de dag nog steeds met ons doen

En je hebt ze alles gegeven:

Je kracht, je jeugd, je leven

Dode soldaat, heb je ooit van een meisje gehouden?

Zeker niet, want alleen waar vrede is

Moge tederheid en vertrouwen bloeien

Waren een soldaat om te sterven, niet om jong te zijn?

Misschien dacht je dat ik snel zou vallen

Neem mijn genoegen zoals het met geweld komt

Je was vastbesloten om dat te doen, maar toen deed je het

Schaam je voor jezelf en toch nog nooit gedaan

Alleen het kruis bleef de enige aanwijzing

van jouw leven

Maar hoor mijn eed

Om te vechten voor vrede en om waakzaam te zijn

De mensheid valt opnieuw voor leugens

Dan kan het gebeuren dat er straks niemand meer leeft

Niemand om de miljarden doden te begraven

Maar er staan ​​steeds meer mensen klaar

Het is tijd om deze oorlog te voorkomen