Hieronder staat de songtekst van het nummer Der Rattenfänger im Kaffee G. , artiest - Hannes Wader met vertaling
Originele tekst met vertaling
Hannes Wader
Fast jeder weiß was in Hameln geschah, vor tausend und einem Jahr
Wie die Ratten dort hausten, die alles fraßen was nicht aus Eisen war
Zu dieser Zeit kam ich nach langer Fahrt als Spielmann in diese Stadt
Und ich hörte als erstes den Herold schreien, als ich den Markt betrat
Wer mit Gottes Hilfe oder allein die Stadt von den Ratten befreit
Für den lägen ab nun beim Magistrat hundert Taler in Gold bereit
Ich packte mein Bündel, die Flöte und Leier und klopfte ans Rathaustor
Kaum sah man mich schlug man die Tür wieder zu und legte den Riegel vor
Und ich hörte wie man den Herren sagte, es stünde ein Mann vor dem Tor
Zerrissen und stinkend in bunte Lumpen, mit einem Ring im Ohr
Dieser Mann nun ließe den Herren sagen, er käme von weit, weit her
Und er böte der Stadt seine Hilfe, weil er ein Rattenfänger wär
Ich wartete lange, dann rief eine Stimme durch die geschlossene Tür:
«Vernichte die Ratten und du bekommst die versprochenen Taler dafür!»
Und ich ging und blies in der Nacht die Flöte, immer nur einen einzigen Ton
Der so hoch war, dass nur die Ratten ihn hörten, und keine kam davon
Bis hinein in die Weser folgte mir bald die ganze quiekende Brut
Und an Morgen trieben dann hunderttausend Kadaver in der Flut
Als die Hamelner Bürger hörten, was alles geschehen war in der Nacht
Tanzten sie auf den Straßen, nur an mich hat keiner gedacht
Und als ich dann wieder vorm Rathaus stand und forderte meinen Lohn
Schlug man auch diesmal die Tür vor mir zu und erklärte mir voller Hohn
Nur der Teufel könne bei meiner Arbeit im Spiel gewesen sein
Deshalb sei es gerecht ich triebe bei ihm meine hundert Taler ein
Doch ich blieb und wartete Stunde um Stunde bis zum Abend vor jenem Haus
Aber die Ratsherren die drinnen saßen, trauten sich nicht heraus
Als es Nacht war kamen bewaffnete Kerle, ein dutzend oder mehr
Die schlugen mir ihre Spieße ins Kreuz und stießen mich vor sich her
Vor der Stadt hetzten sie ihre Hunde auf mich und die Bestien schonten mich
nicht
Sie rissen mich um und pissten mir noch ins blutende Gesicht
Als der Mond schien flickte ich meine Lumpen, wusch meine Wunden im Fluss
Und weinte dabei vor Schwäche und Wut, bis der Schlaf mir die Augen schloss
Doch noch einmal ging ich zurück in die Stadt und hatte dabei einen Plan
Denn es war Sonntag, die Bürger traten eben zum Kirchgang an
Nur die Kinder und die Alten blieben an diesem Morgen allein
Und ich hoffte, die Kinder würden gerechter, als ihre Väter sein
Ich hatte vorher mein zerfleischtes Gesicht mir bunten Farbe bedeckt
Und mein Wams, damit man die Löcher nicht sah, mit Hahnenfedern besteckt
Und ich spielte und sang, bald kamen die Kinder zu mir von überall her
Hörten was ich sang mit Empörung und vergaßen es nie mehr
Und die Kinder beschlossen mir zu helfen und nicht mehr zuzusehen
Wo Unrecht geschieht, sondern immer gemeinsam dagegen anzugehen
Und die Hamelner Kinder hielten ihr Wort und bildeten ein Gericht
Zerrten die Bosheit und die Lügen ihrer Väter ans Licht
Und sie weckten damit in ihren Eltern Betroffenheit und Scham
Und weil er sich schämte, schlug manch ein Vater sein Kind fast krumm und lahm
Doch mit jeder Misshandlung wuchs der Mut der Kinder dieser Stadt
Und die hilflosen Bürger brachten die Sache vor den hohen Rat
Es geschah was heute noch immer geschieht, wo Ruhe mehr gilt als Recht
Denn wo die Herrschenden Ruhe wollen, geht’s den Beherrschten schlecht
So beschloss man die Vertreibung einer ganzen Generation
In der Nacht desselben Tages begann die schmutzige Aktion
Gefesselt und geknebelt, von den eigenen Vätern bewacht
Hat man die Kinder von Hameln ganz heimlich aus der Stadt gebracht
Nun war wieder Ruhe in der Stadt Hameln, fast wie in einem Grab
Doch die Niedertracht blühte, die Ratsherren fassten eilig ein Schreiben ab
Das wurde der Stadtchronik beigefügt, mit dem Stempel des Landesherren
Und besagt, dass die Kinder vom Rattenfänger ermordet worden wär'n
Doch die Hamelner Kinder sind nicht tot, zerstreut in alle Welt
Haben auch sie wieder Kinder gezeugt, ihnen diese Geschichte erzählt
Denn auch heute noch setzen sich Menschen für die Rechte Schwächerer ein
Diese Menschen könnten wohl die Erben der Hamelner Kinder sein
Doch noch immer herrscht die Lüge über die Wahrheit in der Welt
Und solange die Gewalt und Angst die Macht in Händen hält
Solange kann ich nicht sterben, nicht ausruhen und nicht fliehen
Sondern muss als Spielmann und Rattenfänger immer weiter ziehen
Denn noch nehmen Menschen Unrecht als Naturgewalt in Kauf
Und ich hetze noch heute die Kinder dagegen immer wieder auf
Und ich hetze noch heute die Kinder dagegen immer wieder auf
Bijna iedereen weet wat er duizend-en-een jaar geleden in Hamelen is gebeurd
Hoe de ratten daar leefden, alles aten dat niet van ijzer was
In die tijd, na een lange reis, kwam ik naar deze stad als minstreel
En het eerste wat ik hoorde toen ik de markt betrad, was het geschreeuw van de heraut
Wie, met Gods hulp of alleen, bevrijdt de stad van de ratten
Voortaan heeft de magistraat honderd gouddalers voor hem klaar staan
Ik pakte mijn bundel, de fluit en de lier, en klopte op de poort van het stadhuis
Nauwelijks zagen ze me of ze sloegen de deur dicht en deden hem op slot
En ik hoorde de heren te horen krijgen dat er een man bij de poort was
Verscheurd en stinkend in felgekleurde lompen, met een ring in zijn oor
Nu zou deze man de heren laten zeggen dat hij van heinde en verre kwam
En hij zou zijn hulp aanbieden aan de stad omdat hij een rattenvanger was
Ik wachtte lang, toen riep een stem door de gesloten deur:
«Vernietig de ratten en je krijgt er de beloofde munten voor!»
En ik ging en blies op de fluit in de nacht, slechts één noot tegelijk
Die zo hoog was dat alleen de ratten het hoorden, en niemand ontsnapte
Het hele piepende gebroed volgde me al snel in de Weser
En 's morgens dreven er honderdduizend karkassen in de vloed
Toen de burgers van Hamelen hoorden wat er die nacht was gebeurd...
Ze dansten in de straten, alleen niemand dacht aan mij
En toen ik weer voor het gemeentehuis stond en mijn loon eiste
Ook deze keer sloegen ze de deur voor mijn neus dicht en legden ze me minachtend uit
Alleen de duivel had bij mijn werk betrokken kunnen zijn
Dus wees eerlijk, ik heb mijn honderd daalders van hem opgehaald
Maar ik bleef en wachtte uur na uur tot de avond voor dat huis
Maar de raadsleden die binnen zaten durfden niet naar buiten
Toen het nacht was, kwamen er gewapende mannen, een dozijn of meer
Ze sloegen me met hun speren in de onderrug en duwden me voor zich uit
Buiten de stad zetten ze hun honden op me af en de beesten spaarden me
niet
Ze trokken me naar beneden en piesden op mijn bloedende gezicht
Toen de maan scheen, herstelde ik mijn vodden, waste mijn wonden in de rivier
En huilde van zwakte en woede tot de slaap mijn ogen sloot
Maar nogmaals, ik ging terug naar de stad en had een plan
Omdat het zondag was, begonnen de burgers net naar de kerk te gaan
Alleen de kinderen en de ouderen bleven die ochtend alleen
En ik hoopte dat de kinderen eerlijker zouden zijn dan hun vaders
Ik had eerder mijn verminkte gezicht bedekt met felgekleurde verf
En mijn wambuis, zodat je de gaten niet kon zien, was bezaaid met hanenveren
En ik speelde en zong, al snel kwamen de kinderen van overal naar me toe
Hoorde wat ik zong met verontwaardiging en ben het nooit vergeten
En de kinderen besloten me te helpen en te stoppen met kijken
Waar onrecht gebeurt, maar altijd om het samen aan te pakken
En de Hamelen-kinderen hielden hun woord en vormden een rechtbank
Aan het licht gebracht de slechtheid en leugens van hun vaders
En daarmee wekten ze ontzetting en schaamte bij hun ouders
En omdat hij zich schaamde sloeg menig vader zijn kind bijna scheef en kreupel
Maar met elke mishandeling groeide de moed van de kinderen van deze stad
En de hulpeloze burgers brachten de zaak voor de hoge raad
Het is gebeurd wat vandaag de dag nog steeds gebeurt, waar vrede belangrijker is dan gerechtigheid
Want waar de heersers vrede willen, gaat het slecht met de geregeerden
Dus werd besloten om een hele generatie uit te zetten
In de nacht van dezelfde dag begon de vuile actie
Gebonden en gekneveld, bewaakt door hun eigen vaders
Zijn de kinderen van Hameln in het geheim uit de stad gehaald?
Nu was er weer rust in de stad Hamelen, bijna als in een graf
Maar de schande bloeide, de raadsleden schreven haastig een brief
Het werd toegevoegd aan de stadskroniek met het stempel van de soeverein
En zegt dat de kinderen zijn vermoord door de rattenvanger
Maar de Hamelen-kinderen zijn niet dood, verspreid over de hele wereld
Hebben ze ook weer kinderen verwekt, hen dit verhaal verteld?
Zelfs vandaag vechten mensen nog steeds voor de rechten van de zwakkeren
Deze mensen zouden wel eens de erfgenamen kunnen zijn van de Hamelen-kinderen
Maar leugens hebben nog steeds de overhand op de waarheid in de wereld
En zolang geweld en angst de macht hebben
Ik kan tot die tijd niet sterven, rusten of ontsnappen
In plaats daarvan moet hij, als minstreel en rattenvanger, steeds maar verder gaan
Omdat mensen onrecht nog steeds als een natuurkracht accepteren
En tot op de dag van vandaag plaag ik de kinderen ermee
En tot op de dag van vandaag plaag ik de kinderen ermee
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt