Der Rattenfänger im Kaffee G. - Hannes Wader
С переводом

Der Rattenfänger im Kaffee G. - Hannes Wader

Альбом
Bis jetzt
Год
1986
Язык
`Duits`
Длительность
182960

Hieronder staat de songtekst van het nummer Der Rattenfänger im Kaffee G. , artiest - Hannes Wader met vertaling

Tekst van het liedje " Der Rattenfänger im Kaffee G. "

Originele tekst met vertaling

Der Rattenfänger im Kaffee G.

Hannes Wader

Оригинальный текст

Fast jeder weiß was in Hameln geschah, vor tausend und einem Jahr

Wie die Ratten dort hausten, die alles fraßen was nicht aus Eisen war

Zu dieser Zeit kam ich nach langer Fahrt als Spielmann in diese Stadt

Und ich hörte als erstes den Herold schreien, als ich den Markt betrat

Wer mit Gottes Hilfe oder allein die Stadt von den Ratten befreit

Für den lägen ab nun beim Magistrat hundert Taler in Gold bereit

Ich packte mein Bündel, die Flöte und Leier und klopfte ans Rathaustor

Kaum sah man mich schlug man die Tür wieder zu und legte den Riegel vor

Und ich hörte wie man den Herren sagte, es stünde ein Mann vor dem Tor

Zerrissen und stinkend in bunte Lumpen, mit einem Ring im Ohr

Dieser Mann nun ließe den Herren sagen, er käme von weit, weit her

Und er böte der Stadt seine Hilfe, weil er ein Rattenfänger wär

Ich wartete lange, dann rief eine Stimme durch die geschlossene Tür:

«Vernichte die Ratten und du bekommst die versprochenen Taler dafür!»

Und ich ging und blies in der Nacht die Flöte, immer nur einen einzigen Ton

Der so hoch war, dass nur die Ratten ihn hörten, und keine kam davon

Bis hinein in die Weser folgte mir bald die ganze quiekende Brut

Und an Morgen trieben dann hunderttausend Kadaver in der Flut

Als die Hamelner Bürger hörten, was alles geschehen war in der Nacht

Tanzten sie auf den Straßen, nur an mich hat keiner gedacht

Und als ich dann wieder vorm Rathaus stand und forderte meinen Lohn

Schlug man auch diesmal die Tür vor mir zu und erklärte mir voller Hohn

Nur der Teufel könne bei meiner Arbeit im Spiel gewesen sein

Deshalb sei es gerecht ich triebe bei ihm meine hundert Taler ein

Doch ich blieb und wartete Stunde um Stunde bis zum Abend vor jenem Haus

Aber die Ratsherren die drinnen saßen, trauten sich nicht heraus

Als es Nacht war kamen bewaffnete Kerle, ein dutzend oder mehr

Die schlugen mir ihre Spieße ins Kreuz und stießen mich vor sich her

Vor der Stadt hetzten sie ihre Hunde auf mich und die Bestien schonten mich

nicht

Sie rissen mich um und pissten mir noch ins blutende Gesicht

Als der Mond schien flickte ich meine Lumpen, wusch meine Wunden im Fluss

Und weinte dabei vor Schwäche und Wut, bis der Schlaf mir die Augen schloss

Doch noch einmal ging ich zurück in die Stadt und hatte dabei einen Plan

Denn es war Sonntag, die Bürger traten eben zum Kirchgang an

Nur die Kinder und die Alten blieben an diesem Morgen allein

Und ich hoffte, die Kinder würden gerechter, als ihre Väter sein

Ich hatte vorher mein zerfleischtes Gesicht mir bunten Farbe bedeckt

Und mein Wams, damit man die Löcher nicht sah, mit Hahnenfedern besteckt

Und ich spielte und sang, bald kamen die Kinder zu mir von überall her

Hörten was ich sang mit Empörung und vergaßen es nie mehr

Und die Kinder beschlossen mir zu helfen und nicht mehr zuzusehen

Wo Unrecht geschieht, sondern immer gemeinsam dagegen anzugehen

Und die Hamelner Kinder hielten ihr Wort und bildeten ein Gericht

Zerrten die Bosheit und die Lügen ihrer Väter ans Licht

Und sie weckten damit in ihren Eltern Betroffenheit und Scham

Und weil er sich schämte, schlug manch ein Vater sein Kind fast krumm und lahm

Doch mit jeder Misshandlung wuchs der Mut der Kinder dieser Stadt

Und die hilflosen Bürger brachten die Sache vor den hohen Rat

Es geschah was heute noch immer geschieht, wo Ruhe mehr gilt als Recht

Denn wo die Herrschenden Ruhe wollen, geht’s den Beherrschten schlecht

So beschloss man die Vertreibung einer ganzen Generation

In der Nacht desselben Tages begann die schmutzige Aktion

Gefesselt und geknebelt, von den eigenen Vätern bewacht

Hat man die Kinder von Hameln ganz heimlich aus der Stadt gebracht

Nun war wieder Ruhe in der Stadt Hameln, fast wie in einem Grab

Doch die Niedertracht blühte, die Ratsherren fassten eilig ein Schreiben ab

Das wurde der Stadtchronik beigefügt, mit dem Stempel des Landesherren

Und besagt, dass die Kinder vom Rattenfänger ermordet worden wär'n

Doch die Hamelner Kinder sind nicht tot, zerstreut in alle Welt

Haben auch sie wieder Kinder gezeugt, ihnen diese Geschichte erzählt

Denn auch heute noch setzen sich Menschen für die Rechte Schwächerer ein

Diese Menschen könnten wohl die Erben der Hamelner Kinder sein

Doch noch immer herrscht die Lüge über die Wahrheit in der Welt

Und solange die Gewalt und Angst die Macht in Händen hält

Solange kann ich nicht sterben, nicht ausruhen und nicht fliehen

Sondern muss als Spielmann und Rattenfänger immer weiter ziehen

Denn noch nehmen Menschen Unrecht als Naturgewalt in Kauf

Und ich hetze noch heute die Kinder dagegen immer wieder auf

Und ich hetze noch heute die Kinder dagegen immer wieder auf

Перевод песни

Bijna iedereen weet wat er duizend-en-een jaar geleden in Hamelen is gebeurd

Hoe de ratten daar leefden, alles aten dat niet van ijzer was

In die tijd, na een lange reis, kwam ik naar deze stad als minstreel

En het eerste wat ik hoorde toen ik de markt betrad, was het geschreeuw van de heraut

Wie, met Gods hulp of alleen, bevrijdt de stad van de ratten

Voortaan heeft de magistraat honderd gouddalers voor hem klaar staan

Ik pakte mijn bundel, de fluit en de lier, en klopte op de poort van het stadhuis

Nauwelijks zagen ze me of ze sloegen de deur dicht en deden hem op slot

En ik hoorde de heren te horen krijgen dat er een man bij de poort was

Verscheurd en stinkend in felgekleurde lompen, met een ring in zijn oor

Nu zou deze man de heren laten zeggen dat hij van heinde en verre kwam

En hij zou zijn hulp aanbieden aan de stad omdat hij een rattenvanger was

Ik wachtte lang, toen riep een stem door de gesloten deur:

«Vernietig de ratten en je krijgt er de beloofde munten voor!»

En ik ging en blies op de fluit in de nacht, slechts één noot tegelijk

Die zo hoog was dat alleen de ratten het hoorden, en niemand ontsnapte

Het hele piepende gebroed volgde me al snel in de Weser

En 's morgens dreven er honderdduizend karkassen in de vloed

Toen de burgers van Hamelen hoorden wat er die nacht was gebeurd...

Ze dansten in de straten, alleen niemand dacht aan mij

En toen ik weer voor het gemeentehuis stond en mijn loon eiste

Ook deze keer sloegen ze de deur voor mijn neus dicht en legden ze me minachtend uit

Alleen de duivel had bij mijn werk betrokken kunnen zijn

Dus wees eerlijk, ik heb mijn honderd daalders van hem opgehaald

Maar ik bleef en wachtte uur na uur tot de avond voor dat huis

Maar de raadsleden die binnen zaten durfden niet naar buiten

Toen het nacht was, kwamen er gewapende mannen, een dozijn of meer

Ze sloegen me met hun speren in de onderrug en duwden me voor zich uit

Buiten de stad zetten ze hun honden op me af en de beesten spaarden me

niet

Ze trokken me naar beneden en piesden op mijn bloedende gezicht

Toen de maan scheen, herstelde ik mijn vodden, waste mijn wonden in de rivier

En huilde van zwakte en woede tot de slaap mijn ogen sloot

Maar nogmaals, ik ging terug naar de stad en had een plan

Omdat het zondag was, begonnen de burgers net naar de kerk te gaan

Alleen de kinderen en de ouderen bleven die ochtend alleen

En ik hoopte dat de kinderen eerlijker zouden zijn dan hun vaders

Ik had eerder mijn verminkte gezicht bedekt met felgekleurde verf

En mijn wambuis, zodat je de gaten niet kon zien, was bezaaid met hanenveren

En ik speelde en zong, al snel kwamen de kinderen van overal naar me toe

Hoorde wat ik zong met verontwaardiging en ben het nooit vergeten

En de kinderen besloten me te helpen en te stoppen met kijken

Waar onrecht gebeurt, maar altijd om het samen aan te pakken

En de Hamelen-kinderen hielden hun woord en vormden een rechtbank

Aan het licht gebracht de slechtheid en leugens van hun vaders

En daarmee wekten ze ontzetting en schaamte bij hun ouders

En omdat hij zich schaamde sloeg menig vader zijn kind bijna scheef en kreupel

Maar met elke mishandeling groeide de moed van de kinderen van deze stad

En de hulpeloze burgers brachten de zaak voor de hoge raad

Het is gebeurd wat vandaag de dag nog steeds gebeurt, waar vrede belangrijker is dan gerechtigheid

Want waar de heersers vrede willen, gaat het slecht met de geregeerden

Dus werd besloten om een ​​hele generatie uit te zetten

In de nacht van dezelfde dag begon de vuile actie

Gebonden en gekneveld, bewaakt door hun eigen vaders

Zijn de kinderen van Hameln in het geheim uit de stad gehaald?

Nu was er weer rust in de stad Hamelen, bijna als in een graf

Maar de schande bloeide, de raadsleden schreven haastig een brief

Het werd toegevoegd aan de stadskroniek met het stempel van de soeverein

En zegt dat de kinderen zijn vermoord door de rattenvanger

Maar de Hamelen-kinderen zijn niet dood, verspreid over de hele wereld

Hebben ze ook weer kinderen verwekt, hen dit verhaal verteld?

Zelfs vandaag vechten mensen nog steeds voor de rechten van de zwakkeren

Deze mensen zouden wel eens de erfgenamen kunnen zijn van de Hamelen-kinderen

Maar leugens hebben nog steeds de overhand op de waarheid in de wereld

En zolang geweld en angst de macht hebben

Ik kan tot die tijd niet sterven, rusten of ontsnappen

In plaats daarvan moet hij, als minstreel en rattenvanger, steeds maar verder gaan

Omdat mensen onrecht nog steeds als een natuurkracht accepteren

En tot op de dag van vandaag plaag ik de kinderen ermee

En tot op de dag van vandaag plaag ik de kinderen ermee

Meer dan 2 miljoen songteksten

Liedjes in verschillende talen

Vertalingen

Hoogwaardige vertalingen in alle talen

Snel zoeken

Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt