Tragic Romance - Hank Snow

Nestled in the heart of the Tennessee Hills

Mist peaceful pines midst the rocks and the rills

There stands my old homestead of long long ago

It brings back fond mem’ries of the one I loved so I courted that maiden so sweet and so fair

With heavenly eyes and with chestnut brown hair

She told me she loved me and that she’ll be mine

But I went away leaving her far behind

I’ll tell you the reason that I left here there

To roam this old world with its sorrow and care

I saw her one night in the arms of a man just hugging and kissing as two lovers

can

I went to my home with a heart full of woe packed my belongings determined to go For many long years this old world I did roam

With thoughts of my darling my sweetheart my home

While dining one night in a little country town

A stranger walked in and he chanced to sit down

While talking of loved ones I happened to find

That his sister was that old sweetheart of mine

And when he heard my story to me he then said

The one that you loved has a long time been dead

She waited so long for the day that you’d return

And just why you had left her she never did learn

Oh I was the one who you saw that fatal night

All wrapped in the arms of my sister so tight

She loved you so dearly but you broke her heart

Now stranger from her ever more you must part

Genesteld in het hart van de Tennessee Hills

Mist vredige dennen tussen de rotsen en de beekjes

Daar staat mijn oude hoeve van lang, lang geleden

Het brengt dierbare herinneringen terug aan degene van wie ik hield, dus ik heb dat meisje het hof gemaakt, zo lief en zo eerlijk

Met hemelse ogen en met kastanjebruin haar

Ze vertelde me dat ze van me hield en dat ze van mij zal zijn

Maar ik ging weg en liet haar ver achter

Ik zal je vertellen waarom ik hier ben weggegaan

Om door deze oude wereld te dwalen met zijn verdriet en zorg

Ik zag haar op een nacht in de armen van een man die gewoon knuffelde en kuste als twee geliefden

kan

Ik ging naar mijn huis met een hart vol wee pakte mijn spullen vastbesloten om te gaan Jarenlang heb ik door deze oude wereld gezworven

Met gedachten aan mijn schat, mijn lieverd, mijn thuis

Tijdens het dineren op een avond in een klein plattelandsstadje

Er kwam een ​​vreemdeling binnen en hij ging zitten

Terwijl ik het had over dierbaren die ik toevallig vond

Dat zijn zus die oude lieverd van mij was

En toen hij mijn verhaal aan mij hoorde, zei hij:

Degene van wie je hield, is al lang dood

Ze heeft zo lang gewacht op de dag dat je terug zou komen

En waarom je haar had verlaten, heeft ze nooit geleerd

Oh, ik was degene die je die fatale nacht zag

Allemaal zo strak in de armen van mijn zus gewikkeld

Ze hield zo veel van je, maar je brak haar hart

Nu, steeds vreemder van haar, moet je scheiden