The Convict and the Rose - Hank Snow

Within my prison cell so dreary alone I sit with weary heart

I’m thinking of my lonely darling from her forever I must part

(A rose she sent him as a token she sent it just to light his gloom)

To tell me that her heart is broken to cheer me fore I meet my doom

She wrote I took it from the garden where once we wandered side by side

But now you hold no hope of pardon and I can never be your bride

(The judge would not believe his story the jury said he had to pay)

Now to the rose and all its glory not guilty is all that I can say

Goodbye sweetheart for in the morning I’ll meet my Maker and repose

And when I’ll go at daylight dawning against my heart they’ll find your rose

In mijn gevangeniscel, zo somber alleen zit ik met een vermoeid hart

Ik denk aan mijn eenzame schat van haar voor altijd Ik moet scheiden

(Een roos stuurde ze hem als een teken dat ze hem stuurde om zijn somberheid te verlichten)

Om me te vertellen dat haar hart gebroken is om me op te vrolijken voordat ik mijn ondergang tegemoet ga

Ze schreef dat ik het uit de tuin haalde waar we eens naast elkaar rondliepen

Maar nu heb je geen hoop op vergeving en ik kan nooit je bruid zijn

(De rechter wilde zijn verhaal niet geloven, de jury zei dat hij moest betalen)

Nu aan de roos en al zijn glorie niet schuldig is alles wat ik kan zeggen

Dag lieverd want morgenochtend ontmoet ik mijn Maker en rust ik uit

En als ik bij daglicht tegen mijn hart aan ga, zullen ze je roos vinden