Hobo Bill's Last Ride - Hank Snow

Riding on an East-bound freight train, speeding thru the night

Hobo Bill, a railroad bum, was fighting for his life…

The sadness of his eyes revealed the torture of his soul

He raised a weak and weary hand to brush away the cold.

~ YODEL: Ho-ho-o Bo-o-o Bil-lie!

No warm lights flickered around him, no blankets there to fold

Nothing but, the howling wind and the driving rain, so cold …

When he heard a whistle blowing, in a dreamy kind of way

The hobo seemed contented for he smiled there where he lay.

YODEL: Ho-ho-o Bo-o-o Bil-lie!

Outside the rain was fallin’on that lonesome boxcar door

But the little form of Hobo Bill lay still upon the floor…

As the train sped thru the darkness and the raging storm outside

No one knew that Hobo Bill was taking his last ride.

TRAIN WHISTLE

It was early in the mornin’when they raised the hobo’s head

The smile still lingered on his face, but Hobo Bill was dead …

There was no mother’s longin', to soothe his weary soul

For he was just a railroad bum, who died out in the cold.

TRAIN WHISTLE fade

Rijdend op een goederentrein in oostelijke richting, snel door de nacht

Hobo Bill, een spoorwegzwerver, vocht voor zijn leven...

De droefheid van zijn ogen onthulde de marteling van zijn ziel

Hij hief een zwakke en vermoeide hand op om de kou weg te poetsen.

~ YODEL: Ho-ho-o Bo-o-o Bill-lie!

Geen warme lichten flikkerden om hem heen, geen dekens om op te vouwen

Niets anders dan de huilende wind en de stromende regen, zo koud...

Toen hij een fluitje hoorde blazen, op een dromerige manier

De zwerver leek tevreden, want hij glimlachte daar waar hij lag.

YODEL: Ho-ho-o Bo-o-o Bil-lie!

Buiten viel de regen op die eenzame deur van de wagon

Maar de kleine vorm van Hobo Bill lag stil op de grond...

Terwijl de trein door de duisternis en de razende storm buiten raasde

Niemand wist dat Hobo Bill zijn laatste rit maakte.

TREIN fluitje

Het was vroeg in de ochtend toen ze het hoofd van de zwerver ophieven

De glimlach bleef hangen op zijn gezicht, maar Hobo Bill was dood...

Er was geen moeders verlangen om zijn vermoeide ziel te kalmeren

Want hij was gewoon een spoorwegzwerver, die stierf in de kou.

TREIN Fluitje vervagen