El traje del muerto - Hamlet

Hoy una historia sin final no ha hecho mas que comenzar

Y apenas tuve tiempo de reflexionar

Con total excentricidad, concepto de mi libertad

Acabo siendo presa de mi vanidad

Tarde o temprano alcanzare

Lo que vine a buscar

Echaras la vista atrás

Y no debes preguntar

Asi consiste el pacto y lo respetaras

Yo conocí la eternidad, sus excesos, su ansiedad

Llegar a tal extremo de inmortalidad

Hay solo una cosa mas, no había visto nada igual

Es demasiado bueno para ser verdad

No lo podía rechazar

Tan difícil de creer

Pero al mismo tiempo no dudé

Me conoces demasiado bien

Ahora vivirás con él

Mi codicia, mi pasión, mi enfermiza perversión

No hizo falta mucho mas, tan sencillo de atrapar

Te aseguro sufrirás, siempre te perseguirá

Donde quiera que tu vas, no habrá forma de escapar

Maldito el día que te hable

Maldito el día que te hable

Vandaag is een verhaal zonder einde nog maar net begonnen

En ik had nauwelijks tijd om na te denken

Met totale excentriciteit, concept van mijn vrijheid

Uiteindelijk val ik ten prooi aan mijn ijdelheid

Vroeg of laat zal ik bereiken

Waar ik voor kwam

je zult terugkijken

En je moet het niet vragen

Dit is hoe het pact bestaat en je zult het respecteren

Ik kende de eeuwigheid, zijn excessen, zijn angst

Om zo'n extreme onsterfelijkheid te bereiken

Er is nog één ding, ik had nog nooit zoiets gezien

het is te mooi om waar te zijn

Ik kon het niet afslaan

zo moeilijk te geloven

Maar tegelijkertijd aarzelde ik niet

je kent me te goed

Nu ga je bij hem wonen

Mijn hebzucht, mijn passie, mijn zieke perversie

Er was niet veel meer voor nodig, zo gemakkelijk te vangen

Ik verzeker je dat je zult lijden, het zal je altijd vervolgen

Waar je ook gaat, er is geen manier om te ontsnappen

Vervloekt de dag dat ik tot je spreek

Vervloekt de dag dat ik tot je spreek