El Mejor Amigo De Nadie - Hamlet

Desde el árbol puedo ver

Mis amigos, tengo sed

Me han colgado bajo el sol

Mis amigos como yo

Quiero imaginar un bello lugar

Donde pueda ser una presa más

Que llegue a sentir el miedo a morir

Y luego servir de satisfacción

Mi señor es un ganador

Disparar quizás, el mejor placer

¿Cara a cara es?, no tiene valor

Ese extraño amor por lo natural

Tiene su final en asesinar

Defender lo que nadie ve

El mejor amigo de nadie

Se encuentra algo hermoso que le pueda oscurecer

Lo extinguirá muy bien, nada vale más que él

No tiene importancia, propio de su condición

Prefiere que me pudra, es la vieja tradición

Quemará mis huesos y mi piel, y mi ser

Desde el suelo se nos ve

Nuestros cuerpos ya no son

No le ayudes más, no le seas fiel

Pronto colgarás del árbol como yo

Vanuit de boom kan ik zien

Mijn vrienden, ik heb dorst

Ik ben opgehangen in de zon

mijn vrienden vinden mij leuk

Ik wil me een prachtige plek voorstellen

waar het een andere prooi kan zijn

Dat ik de angst krijg om dood te gaan

En serveer dan tevredenheid

mijn heer is een winnaar

Schiet misschien, het beste plezier

Van aangezicht tot aangezicht is het?, het heeft geen waarde

Die vreemde liefde voor het natuurlijke

Het eindigt in moord

Verdedig wat niemand ziet

Niemands beste vriend

Je vindt iets moois dat je kan verduisteren

Hij zal het heel goed doven, niets is meer waard dan hem

Het maakt niet uit, vanwege de staat!

Hij heeft liever dat ik rot, het is de oude traditie

Het zal mijn botten en mijn huid en mijn wezen verbranden

Vanaf de grond zijn we te zien

Onze lichamen zijn niet langer

Help hem niet meer, wees niet trouw aan hem

Binnenkort hang je net als ik aan de boom