Яши алырмынмы мин синсез - Гузель Уразова

Сине күрдем чишмәбуйларында,

Болыннардан кайтып барышлый.

Без кавышып, гомер юлларында

Яши алырбызмы ялгышмый?..

«Гомерлеккәярым бул?" — дидеңсин,

«Синсез, — дидең, — миңа күңелсез…

Көтмәгәндәәгәр бер югалтсам,

Яши алырмынмы мин синсез?»

Иртән, кичен һаман уйларымда,

Күз алдымнан йөзеңюгалмый.

Очрашмыйча торган чакларымда

Йөрәккәем тынгы табалмый…

«Гомерлеккәярым бул?" — дидеңсин,

«Синсез, — дидең, — миңа күңелсез…

Көтмәгәндәәгәр бер югалтсам,

Яши алырмынмы мин синсез?»

Кәгазь, каләм- минем кулларымда;

Җырларымны сиңа багышлыйм…

Гомерлеккәүкенечкәкалма,

Күп тиңпарлар никтер кавышмый…

«Гомерлеккәярым бул?" — дидеңсин,

«Синсез, — дидең, — миңа күңелсез…

Көтмәгәндәәгәр бер югалтсам,

Яши алырмынмы мин синсез?»

Ik zag je in de lente,

Terug van de keien.

We zijn aan het vermengen en op de paden van het leven

Kunnen we leven zonder fouten? ..

Zeg: "Zal ik voor altijd leven?"

"Zonder jou," zei je, "verveel ik me...

Als ik er plotseling een verlies,

Kan ik zonder jou leven?”

Ochtend en avond zijn nog steeds in mijn gedachten,

Ik kan mijn ogen niet van je afhouden.

Als ik niet aan het daten ben

Mijn hart kan niet rusten...

Zeg: "Zal ik voor altijd leven?"

"Zonder jou," zei je, "verveel ik me...

Als ik er plotseling een verlies,

Kan ik zonder jou leven?”

Papier en pen zijn in mijn handen;

Ik draag mijn liedjes aan jou op...

Wees niet voor altijd ontmoedigd,

Veel leeftijdsgenoten mengen niet ...

Zeg: "Zal ik voor altijd leven?"

"Zonder jou," zei je, "verveel ik me...

Als ik er plotseling een verlies,

Kan ik zonder jou leven?”