La guerre des pauvres - Guerilla Poubelle

A force de se tenir nu face à la vérité

On se demande pourquoi le dieu des gueux est toujours du coté des riches

L’enfer des pauvres fait le paradis des princes

A l’amiable ils ne céderont jamais

L’enfer des pauvres fait le paradis des princes

A l’amiable ils ne céderont jamais rien

De la fange à nos chaumières

Laborieux et repoussant

Le pain ne se transforme pas en chair

Le vin ne goûte pas comme le sang

L’enfer des pauvres fait le paradis des princes

A l’amiable ils ne céderont jamais

L’enfer des pauvres fait le paradis des princes

A l’amiable ils ne céderont jamais rien

Notre dégoût du beau linge

Ne suppose pas nos pieds sales

En attendant le tocsin

Nous dormirons sur la paille

Ni pain, ni liberté

Ca ne nous prendra que des flammes

Sans roi, ni monnaie

Nous sommes votre prochain drame

Notre coeur est plus vaste que tous les projets de murs

Plus noir que l’plus sombre des contrastes

Plus solide que toutes les armures

Door naakt te staan ​​in het aangezicht van de waarheid

We vragen ons af waarom de god van de bedelaars altijd aan de kant van de rijken staat

De hel van de armen maakt het paradijs van prinsen

In der minne zullen ze nooit toegeven

De hel van de armen maakt het paradijs van prinsen

In der minne zullen ze nooit iets opleveren

Van het slijk tot onze huisjes

Moeizaam en weerzinwekkend

Brood verandert niet in vlees

Wijn smaakt niet naar bloed

De hel van de armen maakt het paradijs van prinsen

In der minne zullen ze nooit toegeven

De hel van de armen maakt het paradijs van prinsen

In der minne zullen ze nooit iets opleveren

Onze afkeer van fijn linnen

Denk niet dat onze voeten vies zijn

Wachten op de tocsin

We slapen op stro

Geen brood, geen vrijheid

Het kost ons alleen maar vlammen

Zonder koning of munteenheid

Wij zijn je volgende drama

Ons hart is groter dan alle muurprojecten

Zwarter dan de donkerste contrasten

Sterker dan welk pantser dan ook