L'aigle et la foudre - Guerilla Poubelle

On déguste la vie

A la petite cuillère

Comme un bon gros plat de merde

Nos frères bêtes à chagrin

Traînent leurs sacs de misère

Sous l'œil des actionnaires

La complaisance du silence

N’arrache plus aucune larme

La revanche de la sueur

A déposé toutes ses armes

Le monarque absolu

N'épargne rien ni personne

Du haut de son arrogance

Entre l’aigle et la foudre

A l’ombre de sa couronne

Il cire ses ordonnances

La complaisance du silence

N’arrache plus aucune larme

La revanche de la sueur

A déposé toutes ses armes

Alors on ferme nos gueules

Le capital est assis dessus

Avec son gros cul seul

Et toutes la poussière de nos rues

Je suis mort de froid

Dans mon confort intérieur

Je suis mort de honte

Dans un corps qui m’autorise tout

Je suis mort d’ennui

En été comme en hiver

Je suis mort de peur

We proeven het leven

Met een theelepel

Als een dik stuk stront

Onze broer beesten tot verdriet

Sleep hun zakken met ellende

Onder de ogen van aandeelhouders

De zelfgenoegzaamheid van stilte

Scheur geen tranen meer

Zweet's Wraak

legde al zijn wapens neer

De absolute monarch

Spaar niets en niemand

Uit het toppunt van zijn arrogantie

Tussen de adelaar en de bliksem

In de schaduw van zijn kroon

Hij waxt zijn recepten

De zelfgenoegzaamheid van stilte

Scheur geen tranen meer

Zweet's Wraak

legde al zijn wapens neer

Dus houden we onze mond

Kapitaal zit erop

Met haar dikke kont alleen

En al het stof van onze straten

ik ben doodgevroren

In mijn innerlijke troost

Ik stierf van schaamte

In een lichaam dat me alles toestaat

ik verveel me dood

In de zomer en in de winter

Ik ben doodsbang