Весна – Осень - Гравита

больно было сердцу, знаешь,

за окном снег тает, так и ты расстаешь

в моих мыслях, но время не лечит, слышишь,

всё пройдёт, видно так было предписано свыше.

моя сестра весна, ты на себя не похожа,

ты грустишь, как и я, и не станешь моложе.

не дано увидеть осень тебе, как и мне в свои двадцать

не дано полюбить так, как когда-то в шестнадцать.

плачет апрель, слёзы капают с крыши,

март стал ещё холодней, теперь меня не слышит,

май спасает ароматами и счастьем наполнен,

жаль, что опять целый год о нём мало кто вспомнит.

ветер гонит время, стирая границы,

и рад забыть бы тебя, но ночью мне не спится.

на весну роняя листья осень смотрит с картинки,

и я также листаю твои цветные снимки.

превратитесь дни разлуки в моё вечное счастье,

весна, верни мою любовь, я не могу иначе.

боль ожидания сними хотя б единственной встречей,

согрей лучами солнца, душу не калечь мне.

свечи погасли, плечи не помнят объятий твоих,

счастье — это слово для двоих,

осень скинет все листья, что ты ей подарила.

знай весна, ты цветёшь, а значит ты любима.

поговори со мной, прошу, Мисс Осень…

ты прячешь глаза, хотя и мне сейчас стыдно,

прости за детские капризы.

а небо всё ещё оплакивает наши грехи,

с дождём гуляем вдвоём по аллеям,

смеёмся тихо, а на душе зима.

знаешь, нужно быть ещё сильнее,

чтобы понять людей и не сойти с ума.

да, моя подруга Осень, нас обходит ветер и его не догнать увы,

а я в книгах храню твои листья,

чтоб подарить их весне, когда ты будешь спать

так тихо.

одинокая нотка.

любовь пытаюсь поймать и больше не отпустить,

а дети свою молодость смывают водкой

и потеряли слова, чтобы не запретить.

странно, сигаретный пепел сдуваю с ладони,

и он кидается в бег снова.

сентябрь-школа,

октябрь-золото,

ноябрь -первый снег.

Мисс Осень, что же тебя волнует.

и почему ты не можешь мне об этом сказать,

но нас уже разлучает декабрь …

пора прощаться, мне будет тебя не хватать.

.мне будет тебя не хватать.

.мне будет тебя не хватать.

het deed pijn aan mijn hart, weet je,

de sneeuw smelt buiten het raam, dus jullie gaan uit elkaar

in mijn gedachten, maar de tijd geneest niet, hoor je,

alles gaat voorbij, blijkbaar is het van bovenaf voorgeschreven.

mijn zus lente, je lijkt niet op jezelf,

je bent verdrietig, net als ik, en je wordt er niet jonger op.

het is jou niet gegeven om de herfst te zien, zo goed als mij in mijn twintig

het is niet gegeven om verliefd te worden zoals een keer op je zestiende.

April huilt, tranen druipen van het dak,

Maart is nog kouder geworden, nu hoort het me niet,

May spaart met aroma's en is gevuld met geluk,

Jammer dat maar weinig mensen hem een ​​heel jaar lang zullen herinneren.

de wind drijft de tijd, wist de grenzen,

en ik zou je graag vergeten, maar ik kan 's nachts niet slapen.

bladeren laten vallen in de lente, herfst lijkt op de foto,

en ik blader ook door je kleurenfoto's.

verander de dagen van scheiding in mijn eeuwig geluk,

lente, geef mijn liefde terug, ik kan er niets aan doen.

verwijder de pijn van wachten op zijn minst met een enkele vergadering,

warm met de stralen van de zon, maak mijn ziel niet kreupel.

de kaarsen gingen uit, de schouders herinneren zich je knuffels niet,

geluk is een woord voor twee

de herfst zal alle bladeren afwerpen die je haar hebt gegeven.

ken de lente, je bloeit, wat betekent dat je geliefd bent.

Praat met me, alsjeblieft, Miss Autumn...

je verbergt je ogen, hoewel ik me nu schaam,

sorry voor de kinderachtige grillen.

en de lucht rouwt nog steeds om onze zonden,

met de regen lopen we samen door de steegjes,

we lachen zachtjes, maar de winter is in onze ziel.

je weet dat je sterker moet zijn

om mensen te begrijpen en niet gek te worden.

ja, mijn vriend Autumn, de wind omzeilt ons en kan helaas niet worden ingehaald,

en ik bewaar je bladeren in boeken,

om ze aan de lente te geven als je slaapt

zo stil.

eenzame noot.

Ik probeer liefde te vangen en laat nooit meer los,

en kinderen wassen hun jeugd weg met wodka

en verloren hun woorden om niet te verbieden.

vreemd, ik blaas sigarettenas uit mijn handpalm,

en hij begint weer te rennen.

septemberschool,

oktober-goud,

November is de eerste sneeuw.

Miss Autumn, waar maakt u zich zorgen over.

en waarom kun je me er niet over vertellen,

maar december scheurt ons al uit elkaar...

het is tijd om afscheid te nemen, ik zal je missen.

.Ik ga je missen.

.Ik ga je missen.