Void Existence - Gomorrah

Too weak to stand crawling in this darkened place

Of my being there is no trace

Hnad of wrath it greets my pain

Tyrant kin still holds the reins

This famine soil sees this flower spoil

Enshrouded in darkness

Every sound now strikes fear

Alone in my kingdom, no one knows that I’m here

No clues given in this unlit tomb

Bizarre extension to my bearers womb

Open my eyes that lie here drowning in tears

Open my mind to the long lost years

Tormented silence somehow beckons my dreams

Perpetual anguish, how fruitless it seems

Incarcerate… Void existence

Disregard… Non entity

Experiment… No resistance

I’ll never find tranquillity

Glaring eyes are hounding me

Not understanding what they see

In an attempt to reimburse

Presenting me an empty purse

Blinded by the mystery

A testament to atrophy

Incarcerate… Void existence

Disregard… Non entity

Experiment… No resistance

I’ll never find tranquillity

Living by the rules that my wisdom permits

Under the guidance my senses remit

No light to reach for, there’s no reason to doubt

No hope I can will for and no reason to shout

Open my eyes that lie here drowning in tears

Open my mind to the long lost years

Tormented silence somehow beckons my dreams

Perpetual anguish how fruitless it seems

Joy of knowledge, I’ll never taste

Potential mind has gone to waste

With their test they’ll apparently

Recuperate my infancy

Inculcated with nature’s way

No common ground on which to sway

Born again immaculate

Petrified inanimate

Innocence whiter than snow

Pure to a world I’ll never know

Te zwak om kruipend op deze donkere plek te staan

Van mijn bestaan ​​is geen spoor

Hnad van toorn het begroet mijn pijn

Tyrant kin heeft nog steeds de touwtjes in handen

Deze hongersnoodgrond ziet deze bloem bederven

Gehuld in duisternis

Elk geluid slaat nu angst aan

Alleen in mijn koninkrijk weet niemand dat ik hier ben

Geen aanwijzingen gegeven in dit onverlichte graf

Bizarre uitbreiding van mijn dragers baarmoeder

Open mijn ogen die hier in tranen liggen te verdrinken

Open mijn geest voor de lang verloren jaren

Gekwelde stilte wenkt op de een of andere manier mijn dromen

Eeuwigdurende pijn, hoe vruchteloos het lijkt

Opsluiten... Bestaan ​​nietig verklaren

Negeren... Niet-entiteit

Experiment... Geen weerstand

Ik zal nooit rust vinden

Glanzende ogen achtervolgen me

Niet begrijpen wat ze zien

In een poging tot terugbetaling

Ik krijg een lege portemonnee cadeau

Verblind door het mysterie

Een bewijs van atrofie

Opsluiten... Bestaan ​​nietig verklaren

Negeren... Niet-entiteit

Experiment... Geen weerstand

Ik zal nooit rust vinden

Leven volgens de regels die mijn wijsheid toestaat

Onder begeleiding van mijn zintuigen

Geen licht om naar te reiken, er is geen reden om te twijfelen

Geen hoop dat ik kan en geen reden om te schreeuwen

Open mijn ogen die hier in tranen liggen te verdrinken

Open mijn geest voor de lang verloren jaren

Gekwelde stilte wenkt op de een of andere manier mijn dromen

Eeuwigdurende pijn hoe vruchteloos het lijkt

Vreugde van kennis, ik zal nooit proeven

Potentiële geest is verloren gegaan

Met hun test zullen ze blijkbaar

Mijn kinderschoenen herstellen

Ingeprent met de manier van de natuur

Geen gemeenschappelijke basis om over te zwaaien

Onberispelijk opnieuw geboren

versteend levenloos

Onschuld witter dan sneeuw

Puur voor een wereld die ik nooit zal kennen