Perfection Dies - Gomorrah

Even beauty must die:

That which subdues both gods and mortals

Leaves the steely breast of the stygian Zeus untouched

As I wake I hear these words in my mind

Their meaning is one that I cannot find

My head it pounds with a tempered thought

Did my eyes betray that which I sought?

What was his gift for I can’t ignore

The question posed now as before

Once and once only did love soften the lords of the shadow

Then, on the very threshold, he sternly revoked his gift

What was his gift for I can’t ignore

The question posed now as before

I can’t begin to realise

That I’m the one to which they empathise

Aphrodite herself has no power

To assuage the hurt of her lover

His tender flesh ripped by the cruel boar

Nor can the godlike hero be saved, deathless mother

At the Scaean gate when, falling, he achieves his date

She rises out of the sea

With all the daughters of Nereus

And the mourning begins for her glorious son

All good things must come to pas, too soon

Perfection dies

Trusting vanity, fading

Perfection dies

Look back, the mirror shows, Narsus

Perfection dies

Grieving for what I lost, slowly

Perfection dies

See!

Where the gods are weeping

And the goddesses, all of them

Weeping that beauty passes

Perfection will always die

Good, a lament in the mouths of loved ones

What is common goes to Orcus unsung

And the mourning begins for her glorious son…

All good things must come to pas, too soon

Perfection dies

Trusting vanity, fading

Perfection dies

Look back, the mirror shows, Narsus

Perfection dies

Grieving for what I lost, slowly

Perfection dies

Zelfs schoonheid moet sterven:

Dat wat zowel goden als stervelingen onderwerpt

Laat de stalen borst van de stygische Zeus onaangeroerd

Terwijl ik wakker word, hoor ik deze woorden in mijn hoofd

Hun betekenis is er een die ik niet kan vinden

Mijn hoofd bonst van een getemperde gedachte

Verraden mijn ogen wat ik zocht?

Wat was zijn geschenk voor ik kan niet negeren?

De vraag die nu wordt gesteld zoals eerder

Slechts eens en eens was liefde de heren van de schaduw zachter

Toen, op de drempel, trok hij zijn geschenk streng in

Wat was zijn geschenk voor ik kan niet negeren?

De vraag die nu wordt gesteld zoals eerder

Ik kan niet beginnen te beseffen

Dat ik degene ben waarin ze zich inleven

Aphrodite zelf heeft geen macht

Om de pijn van haar minnaar te verzachten

Zijn tere vlees verscheurd door het wrede zwijn

Noch kan de goddelijke held worden gered, onsterfelijke moeder

Bij de Scaean-poort wanneer hij, vallend, zijn date bereikt

Ze rijst op uit de zee

Met alle dochters van Nereus

En de rouw begint voor haar glorieuze zoon

Alle goede dingen moeten te snel gebeuren

Perfectie sterft

Vertrouwen op ijdelheid, vervagen

Perfectie sterft

Kijk terug, de spiegel laat zien, Narsus

Perfectie sterft

Rouwen om wat ik verloor, langzaam

Perfectie sterft

Zie je wel!

Waar de goden huilen

En de godinnen, allemaal

Huilen dat schoonheid voorbijgaat

Perfectie zal altijd sterven

Goed, een klaagzang in de monden van dierbaren

Wat gebruikelijk is, gaat naar Orcus unsung

En de rouw begint voor haar glorieuze zoon...

Alle goede dingen moeten te snel gebeuren

Perfectie sterft

Vertrouwen op ijdelheid, vervagen

Perfectie sterft

Kijk terug, de spiegel laat zien, Narsus

Perfectie sterft

Rouwen om wat ik verloor, langzaam

Perfectie sterft