The Silence (That I Call Speech) - Golden Apes

One word, one path, one crack… A fevered free-fall…

My boiling blood is bearing land…

One rock, one storm, my flesh… A hallowed kingdom…

A lured refuge in heaven’s tent…

I follow the crossed way…

One sword, one cut, one doubt… A severed fortune…

I cast the seed into the night…

A name, a crown, a bliss… A shivering presage…

I see a pale sun, drowned in light…

To follow the crossed way…

I follow the crossed way down to silence…

I follow the crossed way, that I call speech…

One kiss, one will, one dream… A crumbled memory…

I see the world’s pain in two eyes…

One truth, one love, one lie… A mute illusion…

A star resigns in orphan skies…

To follow the crossed way…

One word, one faith, one fault… A bitter rising…

I breath the echoes of the calm…

One stab, one fall, one oath… I swear to regain

Your unveiled face in new days dawn…

So I follow the crossed way

Eén woord, één pad, één barst... Een koortsige vrije val...

Mijn kokend bloed draagt ​​land...

Eén rots, één storm, mijn vlees... Een geheiligd koninkrijk...

Een gelokt toevluchtsoord in de tent van de hemel...

Ik volg de gekruiste weg...

Eén zwaard, één snee, één twijfel... Een afgehakt fortuin...

Ik wierp het zaad in de nacht...

Een naam, een kroon, een gelukzaligheid... Een huiveringwekkend voorteken...

Ik zie een bleke zon, verdronken in het licht...

Om de gekruiste weg te volgen...

Ik volg de gekruiste weg naar de stilte...

Ik volg de gekruiste weg, die ik spraak noem...

Eén kus, één wil, één droom... Een verkruimelde herinnering...

Ik zie de pijn van de wereld in twee ogen...

Eén waarheid, één liefde, één leugen... Een stomme illusie...

Een ster neemt ontslag in de verweesde luchten...

Om de gekruiste weg te volgen...

Eén woord, één geloof, één fout... Een bittere opwelling...

Ik adem de echo's van de rust in...

Eén steek, één val, één eed... ik zweer het terug te winnen

Je ongesluierde gezicht in de nieuwe dagen...

Dus ik volg de gekruiste weg