Fair September - Gillian Welch

It was on a fair September night

That my lover came to me

I said, «Darling girl, you’re strange to me now

Not like you used to be»

I remember you as a beautiful rose

Out in the morning light

But now your cheeks so silent and pale

And you only walk at night

Oh yes, the sun is hateful and sore

On the racing streets at noon

And so I wait alone through the day

And like the jasmine bloom

Then she left me there as I Iay in a thirst

That water could not quell

And her voice was sad and soft in her throat

As she bid me last farewell

And now the sun is hateful and sore

On the racing streets at noon

And so I wait alone through the day

And like the jasmine bloom

Het was op een eerlijke septemberavond

Dat mijn minnaar naar me toe kwam

Ik zei: "Lieve meid, je bent nu vreemd voor me"

Niet zoals je vroeger was»

Ik herinner me je als een mooie roos

Buiten in het ochtendlicht

Maar nu zijn je wangen zo stil en bleek

En je loopt alleen 's nachts

Oh ja, de zon is hatelijk en pijnlijk

Op de racestraten om 12.00 uur

En dus wacht ik de hele dag alleen

En zoals de jasmijnbloei

Toen liet ze me daar achter terwijl ik dorst had

Dat water kon niet bedwingen

En haar stem was verdrietig en zacht in haar keel

Terwijl ze me voor het laatst vaarwel zei

En nu is de zon hatelijk en pijnlijk

Op de racestraten om 12.00 uur

En dus wacht ik de hele dag alleen

En zoals de jasmijnbloei