Se Eu Morresse de Saudade - Gilberto Gil, Maria Bethânia

Se eu morresse de saudade

Todos iriam saber

Pelas ruas da cidade

Todos poderiam ver

Os estilaços da alma

Os restos do coração

Queimado, pobre coitado

Pelo fogo da paixão

Se eu morresse de saudade

Mandariam lhe prender

O povo suspeitaria

Que o culpado foi você

O seu retrato estaria estampado em cada grão

Do que em mim restaria

Feito areia pelo chão

Fantasia, fantasia, sedução

Desde o dia em que eu segurei sua mão

Se eu morresse de saudade

Nunca iria conhecer

O prazer da liberdade

O dia de lhe esquecer

Se eu morresse de saudade

Não poderia dizer

Que bom morrer de saudade

E de saudade viver

Als ik stierf van verlangen

iedereen zou het weten

Door de straten van de stad

iedereen kon zien

De stills van de ziel

De overblijfselen van het hart

Burn-out, arme man

Bij het vuur van passie

Als ik stierf van verlangen

Ze zouden je laten arresteren

De mensen zouden vermoeden:

dat jij de schuldige was

Je portret zou op elke korrel worden gestempeld

Van wat er van mij over zou blijven

Als zand op de vloer

fantasie, fantasie, verleiding

Sinds de dag dat ik je hand vasthield

Als ik stierf van verlangen

zou elkaar nooit ontmoeten

Het plezier van vrijheid

De dag dat ik je vergeet

Als ik stierf van verlangen

kon niet zeggen

Hoe goed om te sterven van verlangen

ik mis het leven