Нинка - Геннадий Жаров

Я помню, Нинка, ты была тогда

На тысячи других так непохожа,

И смуглая, обветренная кожа

Меня пленила враз и навсегда.

А наутро ты мне не сказала

Нежных слов, глядела, как чужая.

Нашу пристань с грустью покидаю,

А ты меня задерживать не стала.

Ах, Нинка!

Ах, Нинка, пластинка отыграла

Печальными аккордами органа.

И на пол слезинка за слезинкою упала,

Как гильза из горячего нагана.

Ах, Нинка!

Ах, Нинка — грустинка на губах,

С улыбкою похожей на насмешку.

Я, видимо, забыл сказать о главном впопыхах,

Ты не простила мне такую спешку!

Я шел, как пьяный, вдоль Москвы-реки,

Курил, и от обиды кровь вскипала.

Мне не забыть тепла твоей руки

И тихого упрека без скандала.

А Нинка знала, что была тогда

На тысячи других так не похожа.

Теперь я для нее, как тот прохожий,

Мелькнувший и забытый навсегда.

Ах, Нинка!

Ах, Нинка, пластинка отыграла

Печальными аккордами органа.

И на пол слезинка за слезинкою упала,

Как гильза из горячего нагана.

Ах, Нинка!

Ах, Нинка — грустинка на губах,

С улыбкою похожей на насмешку.

Я, видимо, забыл сказать о главном впопыхах,

Ты не простила мне такую спешку!

Ik herinner me, Ninka, je was toen

Dus in tegenstelling tot duizenden anderen,

En donkere, verweerde huid

Ik was voor eens en altijd geboeid.

En in de ochtend heb je het me niet verteld

Zachte woorden, zagen eruit als een vreemde.

Met droefheid verlaat ik onze jachthaven,

En je hield me niet tegen.

Ah, Ninka!

Ah, Ninka, de plaat is gespeeld

Trieste orgelakkoorden.

En een traan na een traan viel op de grond,

Als een patroonhuls van een hete revolver.

Ah, Ninka!

Ah, Ninka - verdriet op de lippen,

Met een lach die op een aanfluiting lijkt.

Ik vergat blijkbaar haastig het belangrijkste te zeggen,

Je hebt me zo'n haast niet vergeven!

Ik liep als een dronkaard langs de Moskou-rivier,

Hij rookte en zijn bloed kookte van wrok.

Ik kan de warmte van je hand niet vergeten

En stil verwijt zonder schandaal.

En Ninka wist toen wat ze was

Het lijkt niet op duizenden anderen.

Nu ben ik voor haar, zoals die voorbijganger,

Geflitst en voor altijd vergeten.

Ah, Ninka!

Ah, Ninka, de plaat is gespeeld

Trieste orgelakkoorden.

En een traan na een traan viel op de grond,

Als een patroonhuls van een hete revolver.

Ah, Ninka!

Ah, Ninka - verdriet op de lippen,

Met een lach die op een aanfluiting lijkt.

Ik vergat blijkbaar haastig het belangrijkste te zeggen,

Je hebt me zo'n haast niet vergeven!