Мыкаюсь по свету - Геннадий Жаров

Мыкаюсь по свету.

Счастье есть?

Ай, нету!

Погляжу налево, поверну направо:

Все — полынь-отрава!

А над головою

Ой, небо-то какое!

Облака высоко, мимо проплывают.

Словно завлекают.

Вслед за облаками

Потопаю ногами,

Где они с землею сходятся краями —

Там я их поймаю.

На краю обрыва,

Ой, ветра жду порыва.

Тучки нагоняет, я беру цепляюсь,

Ох, и полетаю!

Я лечу-летаю,

Ой, песни распеваю!

Как земля широка, как, видать, далека,

Только одинока!

На небе досадно,

Ой, сыро и прохладно.

Возле того свету тоже счастья нету,

Нету — ну и ладно!

Ik dwaal over de wereld.

Happinnes bestaat?

Hé, nee!

Ik kijk naar links, ik draai naar rechts:

Alles is alsem-gif!

En boven je hoofd

O wat een lucht!

De wolken zijn hoog en komen voorbij.

Het is alsof ze in de verleiding komen.

De wolken volgen

Ik zal met mijn voeten stampen

Waar komen ze samen met de grond -

Daar zal ik ze vangen.

Op de rand van een klif

Oh, ik wacht op een windvlaag.

Wolken halen in, ik klamp me vast,

Oh, en ik vlieg!

Ik vlieg, ik vlieg

O, ik zing liedjes!

Hoe breed de aarde is, hoe ver, zie je,

Alleen eenzaam!

Het is vervelend in de lucht

Oh, het is vochtig en koud.

Ook in de buurt van die wereld is geen geluk,

Nee - nou, oké!