Scusa - Gemitaiz

Hey scusa!

Eri tu che ce l’avevi con me?

Ora la tua coerenza dov'è?

Fanno tutti come te

Mi insultano poi mi chiedono:

«Scusa?!

Posso fare un pezzo con te?

Così di copie ne vendo tre»

Invece che zero prima non c’ero, perdonami

Scusa che

Pensi che davvero ho i piedi sul parquet?

Se serve arrivo fino sulla luna e

Se muoio nel tragitto prendi le mie ceneri e fumale

Scusa se ogni anno scrivo due dischi

Ho il cuore nel fango

Se perderò, perderò la partita sul campo

La vita è una troia, Perdita Durango

Ti ci vuoi mettere te, al mio posto

Mi vuoi vendicare

Allo sbando, con la cervicale

Mi sveglio e canto, come le cicale

Nella testa ho un cinema a venti sale

Non chiudo occhio da due settimane

Perciò se mi ribalto per verticale, perdonami

Scusa se ora sono più famoso

Ma tranquillo che rimango con la voce rauca sempre rumoroso

Faccio splendere due raggi quand è nuvoloso

Non mi invento una scusa

Vieni a un live te ne vai dimagrito

Da dodici anni in ogni rima grido

La cassa spinge io sono il marito

Quindi chiedimi

Scusa eh

Non lo faccio più

Non lo faccio più, no

Scusa

Non lo faccio più, no

Non lo faccio più, no

Scusa eh

Non lo faccio più

Non lo faccio più, no

Scusa, scusa

Scusa, scusa

Scusa, se la mattina presto mi stresso ancora

Mentre mi fumo le lenzuola

Con il cuore a trecento all’ora

Vi chiedo scusa

Se poi scrivo alle quattro di notte

Perché sto sempre sfranto di notte

Mi sono fatto odiare un sacco di volte

Vi chiedo scusa

Perché lo faccio con il cuore nonostante tutto

Ne ho bevuti due di troppo, cento stasera per il gran debutto

La vita ci usa

Mica male, non la devi neanche richiamare

Dai ricordi io ci posso ricamare

E uso la musica al posto di parlare

Ma pare una scusa

Perché giro con chi la soluzione per vivere fra non l’ha vista

Una vita col copione da solista

Un coglione masochista (No dai)

Pause lunghe così penso a cosa devo dire

Il corpo ora me lo posso demolire

Dovrebbe essere già morto però vive

E gli chiedo scusa

Perché ho preso di tutto, la forza di volontà a zero

Strillo solo al pensiero, di rimanere solo davvero

Guardami negli occhi sono sempre lo stesso

Fin quando mi prendono l’impronta col gesso

Per spiegarlo uso ogni mezzo concesso

Senza una

Scusa eh

Non lo faccio più

Non lo faccio più, no

Scusa

Non lo faccio più, no

Non lo faccio più, no

Scusa eh

Non lo faccio più

Non lo faccio più, no

Scusa, scusa

Scusa, scusa

Scusa

Hey sorry!

Was jij het die boos op me was?

Waar is nu uw consistentie?

Ze vinden je allemaal leuk

Ze beledigen me en vragen me dan:

"Sorry?!

Mag ik een stukje met je doen?

Dus ik verkoop drie exemplaren"

In plaats van nul voordat ik er niet was, vergeef me

Sorry dat

Denk je dat ik echt met mijn voeten op het parket sta?

Als het moet, ga ik naar de maan en...

Als ik onderweg sterf, neem dan mijn as en rook ze

Sorry als ik elk jaar twee records schrijf

Mijn hart zit in de modder

Als ik verlies, verlies ik het spel op het veld

Het leven is een slet, Perdita Durango

Je wilt jezelf in mijn plaats stellen

Wil je me wreken

In wanorde, met de cervicale

Ik word wakker en zing, zoals krekels

In mijn hoofd heb ik een bioscoop met twintig zalen

Ik heb mijn ogen al twee weken niet gesloten

Dus als ik ondersteboven draai, vergeef me

Sorry dat ik nu beroemder ben

Maar wees gerust, ik blijf met de schorre stem altijd luidruchtig

Ik laat twee stralen schijnen als het bewolkt is

Ik verzin geen excuus

Kom tot een leven, je wordt dun

Twaalf jaar lang schreeuw ik in elk rijm

De kassier duwt ik ben de echtgenoot

Dus vraag het mij

Sorry he

ik doe het niet meer

Ik doe het niet meer, nee

Sorry

Ik doe het niet meer, nee

Ik doe het niet meer, nee

Sorry he

ik doe het niet meer

Ik doe het niet meer, nee

Sorry mijn excusses

Sorry mijn excusses

Sorry, als ik nog vroeg in de ochtend stress

Terwijl ik de lakens rook

Met het hart op driehonderd per uur

ik verontschuldig mij

Als ik dan om vier uur 's ochtends schrijf

Omdat ik 's nachts altijd kapot ben

Ik werd vaak gehaat

ik verontschuldig mij

Omdat ik het ondanks alles met mijn hart doe

Ik dronk er twee te veel, honderd vanavond voor het grote debuut

Het leven gebruikt ons

Niet slecht, je hoeft haar niet eens terug te bellen

Uit herinneringen kan ik borduren

En ik gebruik muziek in plaats van praten

Maar het lijkt een excuus

Omdat ik rijd met degenen die de oplossing niet hebben gezien om in te leven

Een leven met een soloscript

Een masochistische eikel (Nee kom op)

Lange pauzes dus ik denk wat ik moet zeggen

Het lichaam kan nu worden gesloopt

Hij zou al dood maar levend moeten zijn

En ik verontschuldig me

Omdat ik alles heb genomen, wilskracht tot nul

Ik schreeuw gewoon bij de gedachte dat ik echt alleen ben

Kijk me in de ogen, ik ben altijd dezelfde

Totdat ze mijn afdruk met gips nemen

Om het uit te leggen, gebruik ik alle toegestane middelen

zonder een

Sorry he

ik doe het niet meer

Ik doe het niet meer, nee

Sorry

Ik doe het niet meer, nee

Ik doe het niet meer, nee

Sorry he

ik doe het niet meer

Ik doe het niet meer, nee

Sorry mijn excusses

Sorry mijn excusses

Sorry