Пятый день - Гарри Топор

День первый

Честно сказать, бро, я как бы не очень здоров, но

Чувствую себя получше этих горе-докторов

Просто стало тяжеловато бегать, бешеный озноб,

А ступни вообще морозит, будто я встал в снежный сугроб

Мне кажется мой самолёт совершил свой последний полёт

И пусть говорят врачи мол, Женя, к воскресенью пройдёт,

Но меня гнетёт это чувство, что что-то произойдёт

И сожалею, что от дома далеко, который год

День второй

Разведка вернулась еле-живой

Их лихорадит, как и меня, они с симптомами теми же, но

Все говорят про странный вкус воды, которую нам дают

И сотни птиц, что в середине июля улетают на юг

Здесь паника, друг, кровью харкают все вокруг

И ночью плачут даже те, в ком нереально посеять испуг

Я уверен, новый приступ скоро прекратит мой сон

Честно сказать, я зарядил пистолет, но там один патрон

День третий

Я это больше не могу терпеть

И встретить свою мать после войны похоже мне не светит

Рядом человек 10, это учёные видимо

Они нас чем-то колят и снимают потом на видео

День четвёртый

Я здесь!

Я ещё не мёртвый!

(Не мёртвы-ы-ы-ы-ый)

Я вижу в отражении себя с грязной небритой мордой

Мне не пошевелится, значит вколен точно морфий

Кожа покрылась плесенью и стала очень твёрдой

Я не солдат удачи, так, скорей расходный материал

Я хочу жить, но на моей груди посмертно ордена

На хирургическом столе шопотом: «Мать, прости»

Курок нажат, но в моём барабане пять пустых

Я не солдат удачи, нет, я их расходный материал

Я хочу жить, но на груди моей посмертно ордена

На хирургическом столе шопотом: «Мать, прости»

Курок нажат, но в моём барабане пять пустых

Потеряв своих ребят, ты обратно едешь один на броне

Тут ты их или они тебя, другого выбора нет

И я бы был не железный, нося под курткой бронежилет

Я местных всех поливал свинцом, и даже этих детей не жалел

На войне человек не скроет, какой железный он или желе

Сверху летели миги, полёт их бреющий, как Джилет

Не спасёт кошелёк, ты как сумасшедший думаешь о жене,

Но тут свидания только со смертью, тут Наташи нет

Мы на четвёртый день все оказались в сырой земле

Пробирки этих людей испытали на жизнях моих друзей

Я опытный образец, который не нужен своей стране

Найдя покой под этими звёздами в бесконечном сне

В лесу внезапно появились цветы алого цвета

Они неделю назад были нашим отрядом

Деревья без листвы распустились в начале лета

В лесу наступил рассвет вместе со днём пятым

De eerste dag

Eerlijk, bro, ik ben een beetje niet erg gezond, maar

Ik voel me beter dan deze ongelukkige dokters

Het werd gewoon moeilijk om te rennen, gekke rillingen,

En mijn voeten zijn over het algemeen ijskoud, alsof ik in een sneeuwbank sta

Ik denk dat mijn vliegtuig zijn laatste vlucht heeft gemaakt

En laat de dokters zeggen, Zhenya, het zal zondag voorbij gaan,

Maar ik word onderdrukt door het gevoel dat er iets gaat gebeuren

En het spijt me dat het ver van huis is, welk jaar

Tweede dag

Intelligentie kwam nauwelijks levend terug

Ze hebben koorts, net als ik, ze hebben dezelfde symptomen, maar

Iedereen praat over de vreemde smaak van het water dat ze ons geven.

En honderden vogels die half juli naar het zuiden vliegen

Er is paniek hier, vriend, iedereen in de buurt spuwt bloed

En 's nachts zelfs degenen bij wie het onrealistisch is om angstkreet te zaaien

Ik weet zeker dat een nieuwe aanval mijn slaap snel zal stoppen

Om eerlijk te zijn, ik heb het pistool geladen, maar er is één patroon

Dag drie

Ik kan er niet meer tegen

En om mijn moeder te ontmoeten na de oorlog lijkt me niet te schitteren

Er zijn 10 mensen in de buurt, dit zijn blijkbaar wetenschappers

Ze prikken ons met iets en schieten ons dan op video

dag vier

Ik ben hier!

Ik ben nog niet dood!

(Niet dood-y-y-y-y)

Ik zie mezelf in de weerspiegeling met een vuile ongeschoren snuit

Ik kan niet bewegen, het betekent dat er morfine in mijn knie wordt gespoten

De huid werd beschimmeld en erg hard

Ik ben geen gelukssoldaat, dus best vervangbaar

Ik wil leven, maar op mijn borst staat een postuum bevel

Op de operatietafel fluisterend: "Moeder, het spijt me"

De trekker is overgehaald, maar er zitten vijf lege in mijn trommel

Ik ben geen soldaat van fortuin, nee, ik ben hun vervangbaar

Ik wil leven, maar op mijn borst staat een postuum bevel

Op de operatietafel fluisterend: "Moeder, het spijt me"

De trekker is overgehaald, maar er zitten vijf lege in mijn trommel

Als je je mannen bent kwijtgeraakt, ga je alleen terug op harnas

Hier ben je ze of zij zijn jij, er is geen andere keuze

En ik zou niet van ijzer zijn als ik een kogelvrij vest onder mijn jas zou dragen

Ik goot lood over alle lokale bevolking, en ik heb deze kinderen niet eens gespaard

In oorlog zal een persoon niet verbergen wat voor soort ijzer of gelei hij is

Momenten vlogen van boven, hun vlucht scheerde als Gillette

Je portemonnee zal je niet redden, je denkt als een gek aan je vrouw,

Maar hier is alleen een ontmoeting met de dood, Natasha is er niet

Op de vierde dag kwamen we allemaal in vochtige aarde terecht

Reageerbuisjes van deze mensen werden getest op het leven van mijn vrienden

Ik ben een prototype dat mijn land niet nodig heeft

Rust vinden onder deze sterren in een eindeloze droom

Er verschenen plotseling scharlakenrode bloemen in het bos

Ze waren een week geleden onze ploeg

Bomen zonder gebladerte bloeiden aan het begin van de zomer

De dageraad kwam samen met de vijfde dag in het bos