Philadelphia - Gail Ann Dorsey

Summer comes, and I remember a time

When I was young, and I was always changing my mind

I could be anyone I wanted, travel great travels

I had everything I needed

In a small room I had big ideas

And now I’m trying to hold on to those big ideas

Oh, I know…

Those days are through, but I still think of you,

Philadelphia

And all the music… you know, it was my protection

I didn’t need no one, 'cause I found affection

In the six strings of an old guitar and my radio

I moved to the beat of the hot streets

Where the people were singing and dancing and waving

Their hands in the air

While my Mama, she shook her head, and she said «Lord

Have mercy»

And once again… The good ol' days are gone;

ain’t it

Funny how we still carry on, Philadelphia

I had to leave;

knew I had to look to other places

To try out my big ideas in front of all these faces

And hope that the lessons and beauty of being young

Someone with the imagination of a child

Could bring a smile to all these faces

From a small room, Room 222, I’ve seen it happen many

Times before

And I know, I know, I know, I know I’ll see it happen

Again

If I can just keep…

Remembering that those special things… and the big

Ideas

And all the lovely, lovely music will always be a part

Of me, Philadelphia

De zomer komt, en ik herinner me een tijd

Toen ik jong was, veranderde ik altijd van gedachten

Ik kan iedereen zijn die ik wil, geweldige reizen maken

Ik had alles wat ik nodig had

In een kleine kamer had ik grote ideeën

En nu probeer ik vast te houden aan die grote ideeën

Oh ik weet het…

Die dagen zijn voorbij, maar ik denk nog steeds aan je,

Philadelphia

En alle muziek... je weet wel, het was mijn bescherming

Ik had niemand nodig, want ik vond genegenheid

In de zes snaren van een oude gitaar en mijn radio

Ik bewoog op het ritme van de hete straten

Waar de mensen zongen en dansten en zwaaiden

Hun handen in de lucht

Terwijl mijn moeder haar hoofd schudde, zei ze «Heer»

Heb genade"

En nogmaals... De goede oude tijd is voorbij;

is het niet?

Grappig hoe we nog steeds doorgaan, Philadelphia

Ik moest weg;

wist dat ik naar andere plaatsen moest zoeken

Om mijn grote ideeën uit te proberen voor al deze gezichten

En hopen dat de lessen en schoonheid van jong zijn

Iemand met de fantasie van een kind

Kan een glimlach op al deze gezichten toveren

Vanuit een kleine kamer, kamer 222, heb ik het vaak zien gebeuren

Keer eerder

En ik weet het, ik weet het, ik weet het, ik weet dat ik het zal zien gebeuren

Nog een keer

Als ik gewoon kan blijven...

Onthouden dat die speciale dingen... en de grote

Ideeën

En alle mooie, mooie muziek zal altijd een deel zijn

Van mij, Philadelphia