Take Me Away - Gabrielle Aplin

Take me away from the demons in my brain

Take me out to the world

Take me out into the day

And let me find

My peace of mind

I was alone

I was taken with the tide

But I knew that I was home

When I looked into your eyes and said I’m done

Just let me go

I am hollow, I am numb

I am staring down the barrel of this gun

I am always by myself

In a sea of self-infliction that I felt

My life is a line burning faster every time

Happy is just a dead-end street

I must turn around and leave once in a while

Once in a while

I bear far more cracks

Than the human eye can see

Is it fair to be perplexed

And try explain what’s underneath with my success?

'Cause there’s nothing left

I am tortured by myself

I am haunted by the fear of someone else

And I am fading, I am a ghost

Disconnected from the things I love the most

You’ve seen my best turn to the worst

I’ve dragged you right down with me

Want to confess, but with the stress

I’m scared you’ll leave me

Now, I want you to know

But you can’t take it on your own

I am hollow, I am numb

I am staring down the barrel of this gun

I am always by myself

In a sea of self-infliction that I felt

Haal me weg van de demonen in mijn brein

Neem me mee naar de wereld

Neem me mee de dag in

En laat me zoeken

Mijn gemoedsrust

Ik was alleen

Ik werd met het tij meegevoerd

Maar ik wist dat ik thuis was

Toen ik in je ogen keek en zei dat ik klaar was

Laat me gewoon gaan

Ik ben hol, ik ben gevoelloos

Ik staar in de loop van dit geweer

Ik ben altijd alleen

In een zee van zelfverwonding die ik voelde

Mijn leven is een regel die elke keer sneller brandt

Happy is slechts een doodlopende straat

Ik moet me af en toe omdraaien en vertrekken

Soms

Ik draag veel meer scheuren

Dan het menselijk oog kan zien

Is het eerlijk om perplex te zijn?

En probeer uit te leggen wat eronder zit met mijn succes?

Omdat er niets meer over is

Ik word door mezelf gemarteld

Ik word achtervolgd door de angst van iemand anders

En ik vervaag, ik ben een geest

Losgekoppeld van de dingen waar ik het meest van hou

Je hebt mijn beste wending tot het slechtste gezien

Ik heb je met me mee naar beneden gesleept

Wil je bekennen, maar met de stress

Ik ben bang dat je me verlaat

Nu wil ik dat je weet:

Maar je kunt het niet alleen aan

Ik ben hol, ik ben gevoelloos

Ik staar in de loop van dit geweer

Ik ben altijd alleen

In een zee van zelfverwonding die ik voelde