Within the Without - Funeral Mist

In golden flames, the old self is burning

Worlds tremble as my cup overflows

Former deserts flooded with spirit

Come!

Bask now in the glow of the rebirth

Six hours of falling forever

Through the loops of the refiner’s void

A furnace of spiritual plenum

Cruel wheel of unrelenting ego death

I give in to the void — lest we be trapped in here forever

Lest we be — within the without

Observing myself from the left wall

Each candle a waterfall of gold

The blue room vibrates to gain power

No past, no future, only now

Sudden metamorphosis burst forth

Waves of latent divinity released

The remnants of the lower self lie shattered

The one-ness of God splintered and dispersed

We travel inwards…

North and South collide with a thunder

East and West have merged with up and down

Time itself has long lost its meaning

All hail the new sacrament!

I give in to the void

Lest we be trapped in here forever

Most of the face appears missing

No surface has ever been dry

Hands of cold reach for my soul

No past, no future, only now

I give in to the void lest we be trapped in here forever

Lest we be stuck in the banishment — we soar within the without

I give in to the void lest we be trapped in here forever

The spirit of the new sacrament has built in us a tomb

In gouden vlammen brandt het oude ik

Werelden trillen als mijn kopje overloopt

Voormalige woestijnen overspoeld met spirit

Komen!

Koester je nu in de gloed van de wedergeboorte

Zes uur voor eeuwig vallen

Door de lussen van de leegte van de verfijner

Een oven van spiritueel plenum

Wreed wiel van de meedogenloze ego-dood

Ik geef toe aan de leegte, anders zitten we hier voor altijd vast

Opdat we niet zijn — binnen de buitenwereld

Mezelf observeren vanaf de linkermuur

Elke kaars een waterval van goud

De blauwe kamer trilt om stroom te krijgen

Geen verleden, geen toekomst, alleen nu

Plotselinge metamorfose barstte los

Golven van latente goddelijkheid komen vrij

De overblijfselen van het lagere zelf liggen verbrijzeld

De eenheid van God versplinterde en verspreidde zich

We reizen naar binnen...

Noord en Zuid botsen met een donder

Oost en West zijn samengevoegd met omhoog en omlaag

Tijd zelf heeft al lang zijn betekenis verloren

Heil allemaal het nieuwe sacrament!

Ik geef toe aan de leegte

Opdat we hier niet voor altijd vast zitten

Het grootste deel van het gezicht lijkt te ontbreken

Geen enkel oppervlak is ooit droog geweest

Koude handen reiken naar mijn ziel

Geen verleden, geen toekomst, alleen nu

Ik geef toe aan de leegte, anders zitten we hier voor altijd vast

Opdat we niet vast komen te zitten in de verbanning — zweven we in de buitenwereld

Ik geef toe aan de leegte, anders zitten we hier voor altijd vast

De geest van het nieuwe sacrament heeft een graf in ons gebouwd