The Gambler - Fun.

Slow down, we’ve got time left to be lazy

All the kids have bloomed from babies into flowers in our eyes

We’ve got fifty good years left to spend out in the garden

I don’t care to beg your pardon, we should live until we die

We were barely eighteen when we crossed collective hearts

It was cold, but it got warm when you barely crossed my eye

And then you turned, put out your hand, and you asked me to dance

I knew nothing of romance, but it was love at second sight

I swear when I grow up I won’t just buy you a rose

I will buy the flower shop, and you will never be lonely

For even if the sun stops waking up over the fields

I will not leave, I will not leave 'til it’s our time

So just take my hand, you know that I will never leave your side

It was the winter of '86, all the fields had frozen over

So we moved to Arizona to save our only son

And now he’s turned into a man, though he thinks just like his mother

He believes we’re all just lovers, he sees hope in everyone

And even though she moved away, we always get calls from our daughter

She has eyes just like her father’s, they are blue when skies are gray

And just like him she never stops, never takes the day for granted

Works for everything that’s handed to her, never once complains

You think that I nearly lost you when the doctors tried to take you away

Like the night you took my hand beside the fire thirty years ago to this day

You swore you’d be here 'til we decide that it’s our time

But it’s not time, you never quit in all your life

So just take my hand, you know that I will never leave your side

You’re the love of my life, you know that I will never leave your side

You come home from work, and you kiss me on the eye

You curse the dog, you say that I should never feed them what is ours

So we move out to the garden, look at everything we’ve grown

And the kids are coming home so I’ll set the table;

you can make the fire

Rustig aan, we hebben nog tijd om lui te zijn

Alle kinderen zijn in onze ogen uitgegroeid van baby's tot bloemen

We hebben nog vijftig goede jaren om in de tuin door te brengen

Pardon, we moeten leven tot we sterven

We waren amper achttien toen we collectieve harten kruisten

Het was koud, maar het werd warm toen je amper in mijn ogen keek

En toen draaide je je om, stak je hand uit, en je vroeg me ten dans

Ik wist niets van romantiek, maar het was liefde op het tweede gezicht

Ik zweer dat als ik groot ben, ik niet zomaar een roos voor je zal kopen

Ik zal de bloemenwinkel kopen en je zult nooit eenzaam zijn

Want zelfs als de zon niet meer wakker wordt boven de velden

Ik ga niet weg, ik ga niet weg totdat het onze tijd is

Dus pak gewoon mijn hand, je weet dat ik nooit van je zijde zal wijken

Het was de winter van '86, alle velden waren bevroren

Dus zijn we naar Arizona verhuisd om onze enige zoon te redden

En nu is hij veranderd in een man, al denkt hij net als zijn moeder

Hij gelooft dat we allemaal gewoon geliefden zijn, hij ziet hoop in iedereen

En ook al is ze verhuisd, we krijgen altijd telefoontjes van onze dochter

Ze heeft ogen net als die van haar vader, ze zijn blauw als de lucht grijs is

En net als hij stopt ze nooit, neemt de dag nooit als vanzelfsprekend aan

Werkt voor alles wat haar wordt aangereikt, klaagt nooit

Je denkt dat ik je bijna kwijt was toen de dokters je probeerden weg te halen?

Zoals de nacht dat je dertig jaar geleden mijn hand naast het vuur nam tot op de dag van vandaag

Je hebt gezworen dat je hier zou zijn totdat we besluiten dat het onze tijd is

Maar het is geen tijd, je geeft nooit op in je hele leven

Dus pak gewoon mijn hand, je weet dat ik nooit van je zijde zal wijken

Je bent de liefde van mijn leven, je weet dat ik nooit van je zijde zal wijken

Je komt thuis van je werk en je kust me op mijn oog

Je vervloekt de hond, je zegt dat ik ze nooit zou moeten voeren wat van ons is

Dus we gaan naar de tuin, kijken naar alles wat we hebben verbouwd

En de kinderen komen naar huis, dus ik zal de tafel dekken;

je kunt het vuur maken