Je Ne Sais Pas Comment Vivre - Freeman, K-RHYME LE ROI

A chaque pas une ombre, la mienne

Celle qui me suit depuis mes premiers pas sans gêne

Mon corps est prisonnier, lié, sur la sienne

Cette chienne de vie à chaque moment m’entraine

Me mène celle qui pousse à bout la connerie

J’ai volé évité partir loin oublié mais elle me suit

Guide mes envies, mon esprit me supplie

Sans m’laisser mourir, se sert de moi

Mes frères ne comprennent pas, me comprennent pas

Ceux qui craquent parlent tout seul, parlent de qui tu crois

Fais pas le faux, le sans scrupules

La mort avec sa faux te manipule

Te véhicule là où les mauvais anges brûlent

Même si sous les pieds la terre est saine

Les tombes sont pleines pour chaque famille en peine pour leurs enfants

Ceux qui perdent la vie pour pas un franc

Aujourd’hui quand elle me ment je ne sais pas comment vivre

Et tu me laisses pas mourir à dire

Y en a qui naissent pour souffrir et d’autres ont le sourire

Quand je vois un môme me dire: J’m’en fous de la vie

J’ai plus d’ambition dans c’béton

Je pose des questions dans c’brouhaha

Si Dieu nous a mis là en bas dans c’bas monde

C’est pour nous préparer nous tester avant qu’on tombe

Les yeux fermés, écoute la vie peut être courte

Je sais pas comment vivre, et tu me laisses pas mourir

Pourquoi courir devant les risques?

c’est toi qui les met

Il doit y avoir une raison, je cherche encore la mienne

Enchainé, une raison me pousse

Douce est la solitude quand on bosse avec une raison

Sans étude disons la démangeaison

Ne cesse jamais d’vouloir tout broyer

Reste dans l’vide, patauger dans du liquide les esprits se brident

Raide, bien avant les rides, raides, les gens saouls disent la vérité

Viens près d’nous, on sent nous vos rôles de merde qui déjouent

Se jouent avec des mots mec seulement la vie c’est différent

J’aimerais que tout le monde soit comme un grand

Mais pas possible, on jour le rôle d’Azib pour nous gamin (y a nib ?)

Y a que des intrigues

J’ai brisé des pensées auxquelles je croyais morveux ou noyé

Ma plume a su me choyer, qu’on le veuille ou pas

On prend on apprend puis on comprend plus rien

Là où je suis le retard bloque, la guigne nous poursuit

Le globe détermine la vie, on fait le pourri, en vain on sourit

Nos destins dans les coulis, la merde endormie, mon peuple survit

Cette phrase hante, le malheur chante, la mauvaise langue sur la pente

Les sages rendent l’esprit meurtrier, sur le front est-ce que t’y es?

Non, t’envoies seulement tes fonds de pensées, en plus avec ça t’es payé

Lié à nous, ton sort, le notre, seront des atouts

Le destin du monde sera prêt au rendez-vous

Je sais pas comment vivre, et tu me laisses pas mourir

Pourquoi courir devant les risques?

c’est toi qui les met

Il doit y avoir une raison, je cherche encore la mienne

Enchainé, une raison me pousse

‘'Certains naissent dans les choux d’autres dans la merde''

‘'C'est pas grave''

‘'Rien à foutre !''

J'écris dans le silence, dans l’urgence

Agence mes pensées avec des mots censés

Et puis l’innocence n’est plus, rendue inaccessible la cible des vendus

Enfin c’est visible, visionnaire loin du paisible, des fois je pète des fusibles

Normal, la rage ronge et le temps n’est pas extensible, j’en ai pas beaucoup

Sensible au moindre coup, si je tiens, c’est pour mon crew

La main sur feuille, c’est pas le butin qu’on vise, une justice en crise

Prépare, ce que je déclare les gens le pensent, une conférence de différences

L’ingérence des lois face aux populeux acquis à la faune, acquis à Dieu

Sans faire d’adieux, odieux à bientôt, trop des miens disparaissent tôt,

trop tôt

Je ne sais pas comment vivre, et tu me laisses pas mourir

Comme la plupart des gens qu’il y a sur cette Terre

Quand on sait pas vivre on se fait manipuler

Si je me bats c’est pour ça

T’es sensé tant demain c’est moi qui y passe

On ne sait rien c’est la vie, el mektoub

J’espère que tu entends, j’espère que tu entends

Met elke stap een schaduw, de mijne

Degene die mij volgt sinds mijn eerste stappen zonder gêne

Mijn lichaam is een gevangene, gebonden, op het hare

Deze vrouwelijke hond van het leven sleept elk moment me mee

Leid me naar degene die bullshit tot het uiterste drijft

Ik vloog vermeden verlaten ver vergeten, maar ze volgt me

Leid mijn verlangens, mijn geest smeekt me

Gebruik me zonder me te laten sterven

Mijn broers begrijpen het niet, begrijpen mij niet

De crackers praten tegen zichzelf, praten over wie je gelooft

Doe niet de nep, de gewetenloze

De dood met zijn zeis manipuleert je

Draagt ​​je waar de slechte engelen branden

Ook al is de grond onder de voeten gezond

De graven zijn vol voor elk gezin dat rouwt om hun kinderen

Degenen die hun leven verliezen voor geen cent

Als ze vandaag tegen me liegt, weet ik niet hoe ik moet leven

En je laat me niet sterven terwijl je zegt:

Sommigen zijn geboren om te lijden en sommigen glimlachen

Als ik een kind zie, zeg me dan: ik geef niets om het leven

Ik heb meer ambitie in deze concrete

Ik stel vragen in deze drukte

Als God ons daar in deze wereld heeft neergezet

Het is om ons voor te bereiden om onszelf te testen voordat we vallen

Ogen dicht, luister, het leven kan kort zijn

Ik weet niet hoe ik moet leven, en je laat me niet sterven

Waarom rennen voor de risico's?

jij zet ze aan

Er moet een reden zijn, ik ben nog steeds op zoek naar de mijne

Geketend, een reden duwt me

Zoet is de eenzaamheid als je met een reden werkt

Zonder studie laten we zeggen de jeuk

Stop nooit met alles willen verpletteren

Blijf in de leegte, waad in de vloeistof, de geesten worden in bedwang gehouden

Stijve, lang voor rimpels, stijve, dronken mensen vertellen de waarheid

Kom bij ons in de buurt, we voelen je rotrollen die dwarsbomen

Speel met woorden man alleen het leven is anders

Ik wou dat iedereen als een volwassene was

Maar niet mogelijk, we dag de rol van Azib voor ons kind (er is nib?)

Er zijn alleen intriges

Ik verbrijzelde gedachten waarvan ik dacht dat ze snotterig waren of verdronken

Mijn pen heeft me in de watten gelegd, of we het nu leuk vinden of niet

We nemen we leren dan begrijpen we niets

Waar ik de vertragingsblokken ben, achtervolgt de pech ons

De wereldbol bepaalt het leven, we spelen rot, tevergeefs glimlachen we

Ons lot in de slurry, slapende shit, mijn mensen overleven

Deze zin spookt, ongeluk zingt, de slechte tong op de helling

De wijzen maken de geest moorddadig, op het voorhoofd ben je daar?

Nee, u stuurt alleen uw geld van gedachten, daarnaast wordt u betaald

Gebonden aan ons, zullen jouw lot, het onze, activa zijn

Het lot van de wereld zal klaar zijn om elkaar te ontmoeten

Ik weet niet hoe ik moet leven, en je laat me niet sterven

Waarom rennen voor de risico's?

jij zet ze aan

Er moet een reden zijn, ik ben nog steeds op zoek naar de mijne

Geketend, een reden duwt me

''Sommigen worden geboren in de kool, anderen in de stront''

''Het is niet serieus''

''Fuck it!''

Ik schrijf in stilte, in urgentie

Verbind mijn gedachten met zinvolle woorden

En dan is onschuld niet meer, ontoegankelijk gemaakt tot het doelwit van de uitverkopen

Eindelijk is het zichtbaar, visionair verre van vredig, soms blaas ik lonten door

Normaal, woede knaagt en de tijd is niet rekbaar, ik heb niet veel

Gevoelig voor de minste klap, als ik het vasthoud, is het voor mijn bemanning

Hand op laken, het is niet de buit waar we naar streven, een gerechtigheid in crisis

Bereid, wat ik zeg dat mensen denken, een conferentie van verschillen voor

De inmenging van de wetten in het aangezicht van de bevolkte verworven in de fauna, verworven in God

Zonder afscheid te nemen, verfoeilijk tot ziens, te veel van mij verdwijnen vroeg,

te vroeg

Ik weet niet hoe ik moet leven, en je laat me niet sterven

Zoals de meeste mensen op deze aarde

Als je niet weet hoe je moet leven, word je gemanipuleerd

Als ik vecht, is dat waarom

Je bent zo logisch dat ik morgen ga

We weten niets, dat is het leven, el mektoub

Ik hoop dat je het hoort, ik hoop dat je het hoort