Show Start / Bogus Pomp Explained - Frank Zappa

Well, hello, folks.

Hello, hello.

Can you bring this up,?

Okay,

just calm down there now.

Alright.

Here’s the deal.

For those of you— Turn

this sucker up.

Hello-oh.

.. Alright

For those of you who might be wondering—it's not a rock & roll concert—it's one

of those other kinds of concerts.

And if you were here last night,

by some stretch of the imagination, you might think, you might think that you

know what’s going to happen tonight, but, you don’t know what’s going to happen

tonight

Because in keeping with that great tradition of our organization,

we will deviate tonight from the patterns established yesterday in certain

very important areas.

However, the show will begin in much the same way that it

did last night, with these sterling differences—one, folks, remember,

we’re recording this one live, so I want you to have a good time.

..

And, two, I’m going to, I’m going to take the liberty of narrating the plot

line to this piece that we’re going to do here

Now, the first tune is called «Bogus Pomp» and, this is a melancholy little

extravaganza—actually this is sort, sort of ballet or choreographed orch number

for 12 winds, 11 brass, 4 amplified strings, 1 amplified harp, 3 keyboard

players, 4 percussion, 1 electric bass, and 1 drumset.

That’s 37 folks

Now, it opens up with this archetypally corny sort of fake classical music

intro, that goes—I'm going to hum it to you now, you’ll really like this

part—it goes, «Dunnnnt, runt-ta-da-da-dunt, tadadant, tunt tunt, tunnt,»

and then the oboes come in and they go, «Wat-wat-wat, wat-wat-wat.

«So right off— right off the bat you know how deep this sucker is, so.

..

A little bit later on though, it starts getting real weird—there's a deluxe

piano solo, which will be played for you by Doctor Lang, and uh—Mike Lang,

you know Mike—and uh, there is also some synthesizer stuff in it

But the main thing that’s happening that’s fun in this piece—because, folks,

fun is the keyword to everything—there is a fun part in this where there’s a

war in the string section over here, now.

.. I want you to, I want you to

watch very, very carefully in this one part where they just uh, mildly begin to

cavort and suddenly, as if by some sort of mysterious inspiration,

the viola player cuts loose with a wah-wah pedal solo, which causes.

..

This solo causes consternation among the other legitimate members of the

quartet.

Also because she’s a girl and she gets the first solo.

So that’s

pissing them off right from the beginning.

This coupled with the fact that the

solo is being played on a viola—not one of your popular instruments—is going to

really make them want to gang up on her later, which they do—later in the piece,

one by one, the other members of the string quartet prepare to take their

revenge on the viola player

So, then, a little bit later after all that has happened, the melody—if there

be such in this piece—atomizes itself, why it just blows itself to little

pieces, and then in the end you’ll hear it sprinkled all over the orchestra

with harp notes, celesta notes and high piano notes—just like they do in the

movies when it’s going to go, «Woooohh.

.. ,» and then you hear the wind

machine, and then at the end there’s a special visual surprise that we have

gotten permission from the Hall to do

Before I, before I introduce to you the gentleman who is going to conduct this

monstrosity—and do one heck-of-a-job at it, I might add, 'cause we recorded

that this afternoon without an audience and it sounded pretty good then,

but maybe this will be hot one—before I bring, before I bring out the

conductor, I wanna tell you that one of the problems in doing this kind of a

concert is the fact that without amplification, even 37 people are not loud

enough for rock & roll standards, so in order to make it balanced—and I hope it

does balance—I'm going to jump off here and go down and sit at the mixing

console and try and keep the sections together and keep the feedback from

happening.

Of course if I chump it, you’ll just have to realize that it’s my

fault, they’re doing it okay—if it sounds wrong, blame it on me

And now, I’d like to introduce to you, Michael Zearott, who is going to conduct

it.

.. Ta-dah!

Nou, hallo, mensen.

Hallo hallo.

Kun je dit naar voren brengen?

Oké,

kalmeer daar nu maar.

Akkoord.

Dit is de deal.

Voor degenen onder u: Turn

deze sukkel.

Hallo-oh.

.. Akkoord

Voor degenen onder jullie die zich misschien afvragen - het is geen rock & roll-concert - het is er een

van dat andere soort concerten.

En als je hier gisteravond was,

met een beetje fantasie, zou je kunnen denken, zou je kunnen denken dat je

weet wat er vanavond gaat gebeuren, maar je weet niet wat er gaat gebeuren

vanavond

Omdat in overeenstemming met die geweldige traditie van onze organisatie,

we zullen vanavond in bepaalde gevallen afwijken van de patronen die gisteren zijn vastgesteld

zeer belangrijke gebieden.

De show begint echter ongeveer op dezelfde manier als

gisteravond deed, met deze echte verschillen - één, mensen, onthoud,

we nemen deze live op, dus ik wil dat je een goede tijd hebt.

..

En, twee, ik ga, ik ga de vrijheid nemen om de plot te vertellen

regel naar dit stuk dat we hier gaan doen

Nu heet het eerste deuntje «Bogus Pomp» en dit is een melancholisch kleintje

extravaganza - eigenlijk is dit een soort ballet of gechoreografeerd orkestnummer

voor 12 blazers, 11 koperblazers, 4 versterkte snaren, 1 versterkte harp, 3 keyboard

spelers, 4 percussie, 1 elektrische bas en 1 drumstel.

Dat zijn 37 mensen

Nu opent het zich met dit archetypisch melige soort nep-klassieke muziek

intro, dat gaat - ik ga het nu voor je neuriën, je zult dit echt leuk vinden

deel - het gaat, "Dunnnnt, runt-ta-da-da-dunt, tadadant, tunt tunt, tunnt,"

en dan komen de hobo's binnen en gaan ze: "Wat-wat-wat, wat-wat-wat.

«Dus meteen - meteen weet je hoe diep deze sukkel is, dus.

..

Een beetje later begint het echter heel raar te worden - er is een luxe

pianosolo, die voor u zal worden gespeeld door Doctor Lang, en uh-Mike Lang,

je kent Mike - en uh, er zit ook wat synthesizer-dingen in

Maar het belangrijkste dat er gebeurt dat leuk is in dit stuk, omdat, mensen,

plezier is het sleutelwoord voor alles - er is een leuk deel in dit waar er een

oorlog in de string-sectie hier, nu.

.. Ik wil dat je, ik wil dat je

kijk heel, heel aandachtig naar dit ene deel waar ze, eh, zachtjes beginnen te...

springen en plotseling, als door een soort van mysterieuze inspiratie,

de altviolist snijdt los met een wah-wah pedaalsolo, wat leidt.

..

Deze solo veroorzaakt consternatie onder de andere legitieme leden van de

kwartet.

Ook omdat ze een meisje is en ze de eerste solo krijgt.

Dus dat is

ze vanaf het begin kwaad maken.

Dit in combinatie met het feit dat de

solo wordt gespeeld op een altviool - niet een van je populaire instrumenten - gaat

echt maken dat ze later met haar willen samenspannen, wat ze ook doen - later in het stuk,

een voor een bereiden de andere leden van het strijkkwartet zich voor om hun

wraak op de altviolist

Dus, een beetje later, na alles wat er is gebeurd, de melodie - als die er is...

wees zo in dit stuk - verstuift zichzelf, waarom blaast het zichzelf gewoon op tot weinig

stukken, en op het einde hoor je het over het hele orkest gestrooid

met harpnoten, celesta-noten en hoge pianonoten, net als in de

films wanneer het gaat gaan, «Woooohh.

.. ,» en dan hoor je de wind

machine, en aan het einde is er een speciale visuele verrassing die we hebben:

toestemming gekregen van de hal om te doen

Voordat ik, voordat ik u voorstel, de heer die dit gaat doen

wangedrocht - en doe er nog een schepje bovenop, zou ik kunnen toevoegen, want we hebben opgenomen

dat vanmiddag zonder publiek en het klonk toen best goed,

maar misschien wordt dit hete - voordat ik breng, voordat ik de

conducteur, ik wil je vertellen dat een van de problemen bij het doen van dit soort a

concert is het feit dat zonder versterking zelfs 37 mensen niet luid zijn

genoeg voor rock & roll-normen, dus om het evenwichtig te maken - en ik hoop het

brengt balans - ik spring hier van af en ga naar beneden en ga aan de mengtafel zitten

console en probeer de secties bij elkaar te houden en de feedback van

gebeurt.

Natuurlijk, als ik het verpest, moet je je realiseren dat het mijn

schuld, ze doen het goed - als het verkeerd klinkt, geef mij dan de schuld

En nu wil ik je voorstellen, Michael Zearott, die gaat dirigeren

het.

.. Ta-da!