Octandre - Frank Zappa

FZ:

We’ll play you our special number

This is the number we always play when, when people ask us to play more.

Because we know that after we play this they couldn’t possibly ever want to

hear us again

Four years ago in Canada—I think it was in Toronto—there was a thing that

happened with the symphony orchestra where— There was an American composer

named Edgard Varèse, who was quite a spiffy composer.

The Americans didn’t give

a shit about him, you know, 'cause he was writing stuff that was too weird for

their ears

But it just so happened he was about 80 years old, and when composers get that

old certain segments of the musical population begin to get a conscience about

the fact that they never played this man’s music, you know?

And he was really

writing some heavy stuff but nobody wanted to hear it

So Canada decided, «Well, we’re a very cultural nation.

We will have a

performance of this man’s music.»

So they had this Varèse concert.

And they bring Mr. Varèse up, you know, doddering old man, here he is,

been writing for a long time.

And hardly ever gets to hear any of his music

and Canada was gonna do him a favor and they’re gonna play some of his tunes

for him

So they played this one piece that he wrote called Déserts, which is a

composition for orchestra, with interpolations of electronic tape, you know,

pre-recorded sounds

And some of the great Canadian musicians were there, playing in the orchestra.

And they hated the music, and they played it really bad.

And when the tape

sections came in, the musicians on stage sat there and laughed all the way

through it.

And then the audience started laughing

And at the end of the performance Varèse stood up and applauded for the

orchestra

We’re going to play a piece of music that was written by Edgard Varèse,

and we’re going to ruin it for you

But you’ll be able to identify with it anyway

It consists of the first ten bars or so of a woodwind piece that he wrote

called Octandre

Goodnight

Audience:

More!

More!

More!

Announcer:

The Mothers Of Invention!

Audience:

More!

More!

More!

More!

More!

More!

More!

More!

FZ:

Hold it.

(Can we play another one? Is it gonna— Will that make a mess?)

Guy In The Audience:

Suzy Creamcheese!

FZ:

I must say this is a rather unprecedented response for the bullshit that we do,

so sit down.

We’ll do some more if you like it

FZ:

We zullen ons speciale nummer voor je spelen

Dit is het nummer dat we altijd spelen als mensen ons vragen om meer te spelen.

Omdat we weten dat ze, nadat we dit hebben gespeeld, dit nooit meer willen

hoor ons nog eens

Vier jaar geleden in Canada - ik denk dat het in Toronto was - was er iets dat...

gebeurde met het symfonieorkest waar— Er was een Amerikaanse componist

genaamd Edgard Varèse, die nogal een pittige componist was.

De Amerikanen hebben niet gegeven

een shit over hem, weet je, want hij schreef dingen die te raar waren voor...

hun oren

Maar het gebeurde gewoon zo dat hij ongeveer 80 jaar oud was, en als componisten dat krijgen?

oude bepaalde segmenten van de muziekbevolking beginnen een geweten te krijgen over

het feit dat ze nooit de muziek van deze man speelden, weet je?

En hij was echt

zware dingen schrijven, maar niemand wilde het horen

Dus Canada besloot: "Nou, we zijn een zeer culturele natie.

We hebben een

uitvoering van de muziek van deze man.»

Dus ze hadden dit Varèse-concert.

En ze brengen meneer Varèse naar boven, je weet wel, dwaze oude man, hier is hij,

al heel lang aan het schrijven.

En krijgt bijna nooit iets van zijn muziek te horen

en Canada zou hem een ​​plezier doen en ze gaan wat van zijn deuntjes spelen

voor hem

Dus speelden ze dit ene stuk dat hij schreef genaamd Déserts, wat een...

compositie voor orkest, met interpolaties van elektronische tape, weet je,

vooraf opgenomen geluiden

En er waren enkele van de grote Canadese muzikanten die in het orkest speelden.

En ze haatten de muziek, en ze speelden het echt slecht.

En wanneer de band

secties kwamen binnen, de muzikanten op het podium zaten daar en lachten de hele tijd

er doorheen.

En toen begon het publiek te lachen

En aan het einde van de voorstelling stond Varèse op en applaudisseerde voor de

orkest

We gaan een muziekstuk spelen dat is geschreven door Edgard Varèse,

en we gaan het voor je verpesten

Maar je kunt je er hoe dan ook mee identificeren

Het bestaat uit de eerste tien maten of zo van een stuk houtblazers dat hij schreef

genaamd Octandre

Goede nacht

Publiek:

Meer!

Meer!

Meer!

Omroeper:

De moeders van de uitvinding!

Publiek:

Meer!

Meer!

Meer!

Meer!

Meer!

Meer!

Meer!

Meer!

FZ:

Hou het vast.

(Kunnen we er nog een spelen? Gaat het... Zal dat een puinhoop maken?)

Kerel in het publiek:

Suzy Roomkaas!

FZ:

Ik moet zeggen dat dit een nogal ongekende reactie is op de onzin die we doen,

dus ga zitten.

We doen nog wat meer als je het leuk vindt