La fille aux cheveux de soie - François & The Atlas Mountains

Dans la foule enchevêtré, dans les les couloirs du soir

Je me change en François sans foi ni loi

Je presse le pas, ce soir j’ai quelqu’un à voir

Quand la fille aux cheveux de soie reçoit le soir

Je me change en celui qui se laisse renverser

Tant je voulais son corps, encore, si resserré

Vouloir sentir son corps, encore, si resserré

Quand la fille aux cheveux de soie me demande ce que je veux boire

Je laisse couler, j’aime voir tout se renverser

Quand la fille aux cheveux de lin me réveille au matin

Je ne sais plus au chevet de qui je me tiens

Je ne regrette rien

Tant je voulais son corps, encore, si resserré

Vouloir sentir son corps, encore, si resserré

In de verwarde menigte, in de zalen van de avond

Ik verander in Francis zonder geloof of wet

Ik haast me, vanavond heb ik iemand om te zien

Wanneer het zijdeharige meisje de avond ontvangt

Ik verander in degene die wordt neergeslagen

Ik wilde haar lichaam zo graag, nogmaals, zo strak

Wil haar lichaam weer zo strak voelen

Als het zijdeharige meisje me vraagt ​​wat ik wil drinken

Ik laat het stromen, ik zie het graag allemaal uit elkaar vallen

Als het vlasharige meisje me 's ochtends wakker maakt

Ik weet niet meer voor wie ik sta

ik heb nergens spijt van

Ik wilde haar lichaam zo graag, nogmaals, zo strak

Wil haar lichaam weer zo strak voelen