Prison Planet - Fractal Cypher

The world is delusion, an illusion

The scourge is down on us and eats us like a parasite

The worms have made their home into our brains

Sowing fear, hunger, misery, destructive agony

We have to run and hide or we will fall

The scourge is down on us and eats us like a parasite

The world is illusion and delusion

Don’t you look back, only pain you will see

Just show us the way to go

So we have something to believe

Something that we can reach

Something that we can dream

That we’ve been longing for so long

We need to find a place home

On this prison planet

No turning back, the motion is constant

The relics of the past will remind us of our dissent

The fall of one, the ascent of the next

The end of an era

The aftermath of our demise

Can you hear the loud ticking of the clock?

It’s the great mystery

The great mystery of our time

What will we do?

When will we change it all?

Don’t you look back, only pain you will see

Just show us the way to go

So we have something to believe

Something that we can reach

Something that we can dream

That we’ve been longing for so long

We need to find a place home

On this prison planet

Words are idle without a cause

Meaningless without actions

We’ve signed with blood the epitaph

On our enemies' graves

They will not choose who I am

Even if I stand on the edge

And would you dare to take my hand

No matter what’s there at the end

The means we need to make it right

Are not so far away from us

The will to fight

The strength to stand

To unite under the same banner

Just show us the way so we become

The mankind that we wish to be

And take our hand to bring us to

The deepest of horizon

We need to find a place home

On this prison planet

De wereld is een waanidee, een illusie

De plaag is op ons gericht en eet ons op als een parasiet

De wormen hebben hun huis in onze hersenen gemaakt

Angst, honger, ellende, destructieve pijn zaaien

We moeten rennen en ons verstoppen, anders vallen we

De plaag is op ons gericht en eet ons op als een parasiet

De wereld is illusie en waanvoorstelling

Kijk niet achterom, alleen pijn zul je zien

Toon ons gewoon de weg te gaan

Dus we hebben iets te geloven

Iets dat we kunnen bereiken

Iets waarvan we kunnen dromen

Waar we al zo lang naar verlangen

We moeten een thuis vinden

Op deze gevangenisplaneet

Geen terugkeer, de beweging is constant

De overblijfselen uit het verleden zullen ons herinneren aan onze onenigheid

De val van de een, de beklimming van de volgende

Het einde van een tijdperk

De nasleep van ons overlijden

Hoor je het luide tikken van de klok?

Het is het grote mysterie

Het grote mysterie van onze tijd

Wat zullen we doen?

Wanneer gaan we alles veranderen?

Kijk niet achterom, alleen pijn zul je zien

Toon ons gewoon de weg te gaan

Dus we hebben iets te geloven

Iets dat we kunnen bereiken

Iets waarvan we kunnen dromen

Waar we al zo lang naar verlangen

We moeten een thuis vinden

Op deze gevangenisplaneet

Woorden zijn niets zonder reden

Zinloos zonder acties

We hebben met bloed het grafschrift ondertekend

Op de graven van onze vijanden

Ze zullen niet kiezen wie ik ben

Zelfs als ik op het randje sta

En zou je mijn hand durven nemen?

Wat er ook is aan het einde

De middelen die we nodig hebben om het goed te maken

Zijn niet zo ver bij ons vandaan

De wil om te vechten

De kracht om op te staan

Om zich te verenigen onder dezelfde vlag

Wijs ons gewoon de weg zodat we worden

De mensheid die we willen zijn

En neem onze hand om ons naar te brengen

Het diepste van de horizon

We moeten een thuis vinden

Op deze gevangenisplaneet