The Calling - Forgotten Tales

Whispers from times that have passed*

Deadly pain that forever lasts.

Prayers merely misunderstood.

Unheard voices that someone should.

This message however so clear.

Softly roaming at my ear.

Tells the story long concealed.

Of souls whose fate is sealed.

Their eyes forever open wide.

Witnesses to their death denied.

All the memories of hopeless living.

For help they’re waiting.

Hear, hear the calling of those who once have lived.

Oh hear, hear the calling of these wandering souls.

For whom the bell tolls.

Helpless cries, forgotten song.

Breaks the silence they are among.

Feeling helpless, awfully blind,

Us who cannot… cannot glance behind.

Eternal sleep is their last wish.

To put an end to the anguish.

Since their death, living in pain.

And now they call in vain.

Gefluister uit vervlogen tijden*

Dodelijke pijn die voor altijd duurt.

Gebeden worden alleen maar verkeerd begrepen.

Ongehoorde stemmen die iemand zou moeten doen.

Deze boodschap is echter zo duidelijk.

Zachtjes rondzwervend aan mijn oor.

Vertelt het verhaal lang verborgen.

Van zielen wiens lot is bezegeld.

Hun ogen gaan voor altijd wijd open.

Getuigen van hun dood ontkend.

Alle herinneringen aan een hopeloos leven.

Op hulp wachten ze.

Hoor, hoor de roeping van degenen die ooit hebben geleefd.

Oh hoor, hoor de roeping van deze dolende zielen.

Voor wie de klok luidt.

Hulpeloze kreten, vergeten lied.

Verbreekt de stilte waarin ze zich bevinden.

Zich hulpeloos voelen, vreselijk blind,

Wij die niet... kunnen niet achterom kijken.

Eeuwige slaap is hun laatste wens.

Om een ​​einde te maken aan de angst.

Sinds hun dood in pijn leven.

En nu bellen ze tevergeefs.