Simone Pianetti - FOLKSTONE

Partito dai miei monti

Lontano dalle genti

Il nuovo continente mi cambiò

Tra i libri e nelle strade

Con nuove idee lottavo

I miei orizzonti si schiusero

«Come un falco sulla preda

La morte sfidai

Per chi la mia dignità ha rubato

Io non conosco pietà»

Tonache nere e drappi

Distrussero i miei giorni

Scambiati ciecamente per pazzia

Gli amici miei lontani

Accanto ho solo vili

Nella taverna di Belial

Rit

Senza padroni nè un dio

Rifugio i monti saran

Orme di una vendetta in attesa

Con ferro e fuoco vi sfido

Un nuovo inizio di vita

La mia giustizia farò

«Come un falco sulla preda

La morte sfidai

A chi la mia dignità ha rubato

Grido -Non mi avrete mai!-»

Tu nei racconti vivi

Leggenda è diventata

Immersa nella nostalgia che fu

Tu che cammini ancora

Nascosto tra le cime

A respirar la tua libertà

Vertrokken uit mijn bergen

Weg van de mensen

Het nieuwe continent heeft me veranderd

Tussen de boeken en op straat

Met nieuwe ideeën worstelde ik

Mijn horizon ging open

"Als een havik op zijn prooi"

Dood die ik trotseerde

Voor wie mijn waardigheid heeft gestolen

ik ken geen medelijden"

Zwarte soutanes en gordijnen

Ze hebben mijn dagen verwoest

Blind aangezien voor waanzin

Mijn verre vrienden

Daarnaast heb ik alleen lafaards

In de taverne van Belial

Vertraging

Zonder meesters of een god

Ik beschut de Saran-bergen

Voetafdrukken van een wachtende wraak

Met ijzer en vuur daag ik je uit

Een nieuw begin van het leven

Mijn gerechtigheid zal ik doen

"Als een havik op zijn prooi"

Dood die ik trotseerde

Wie mijn waardigheid heeft gestolen

Ik huil -Je zult me ​​nooit hebben! - "

Je leeft in verhalen

Legende is geworden

Ondergedompeld in de nostalgie die was

Jij die nog loopt

Verscholen tussen de toppen

Om je vrijheid te ademen