Le voci della sera - FOLKSTONE, Chris Dennis

Sola riposa

La meridiana

Sotto i portici dentro le mura

Sono cento

I rintocchi

Del campanile che fa addormentar

A lume

Di candela

Rileggo lettere di un lontano ieri

Macchie d’inchiostro

Carta sbiadita

Parole di speranza e nostalgia

L’inizio è solo incrocio di casualità

Aspro è il sapore della fine e delle sue rovine

Tra le righe della mia memoria

Voglio difendere i vecchi racconti

I sussurri di piccole storie

Come queste che sto per raccontar

Nei suoi sogni una donna custodiva

Il violino che leggiadra suonava

Affamata

Divorava

Pane raffermo e la sua dignità

«Nell'amarezza di mani vuote» disse

«L'illusione rende tangibile ogni concreta utopia»

Dormi ma lascia i tuoi sensi desti

Sorprenditi e scolpisci il senso di ogni cosa

Divora il vuoto con la fantasia

Lenta e sottovoce riempirà i tuoi perché

Tra le botti

Colme di mosto

La fragranza di pioggia leggera

Il fienile

Di mio padre

Un rifugio dove riposar

Nell’aria intrisa

Di fatica

Su nei campi tornava l’energia

Dalla collina

La sua lanterna

Nella notte teneva compagnia

Ascolto rapito le fioche voci della sera

Cerco nel presente un senso al mio ieri e al mio domani

Dormi ma lascia i tuoi sensi desti

Sorprenditi e scolpisci il senso di ogni cosa

Divora il vuoto con la fantasia

Lenta e sottovoce riempirà i tuoi perché

alleen rust

de zonnewijzer

Onder de arcades binnen de muren

Er zijn honderd

het klokkenspel

Van de klokkentoren die je in slaap laat vallen

bij lamp

van kaars

Ik herlas gisteren brieven van een verre

Inktvlekken

vervaagd papier

Woorden van hoop en nostalgie

Het begin is slechts een kruispunt van toeval

Zuur is de smaak van het einde en zijn ruïnes

Tussen de regels van mijn geheugen

Ik wil de oude verhalen verdedigen

Het gefluister van kleine verhalen

Zoals deze die ik ga vertellen

In zijn dromen bewaakt een vrouw

De viool die ze sierlijk speelde

Hongerig

hij verslond

Oud brood en zijn waardigheid

"In de bitterheid van lege handen," zei hij...

"Illusie maakt elke concrete utopie tastbaar"

Slaap maar laat je zintuigen wakker

Verras jezelf en boetseer de betekenis van alles

Verslind de leegte met je verbeelding

Langzaam en stil vult het je waarom in

Tussen de vaten

Vol met must

De geur van lichte regen

De schuur

Mijn vaders

Een toevluchtsoord om te rusten

In de doorweekte lucht

van vermoeidheid

Boven in de velden keerde de energie terug

Vanaf de heuvel

zijn lantaarn

In de nacht hield hij gezelschap

Ik luister opgewonden naar de zwakke stemmen van de avond

Ik zoek in het heden een gevoel van mijn gisteren en mijn morgen

Slaap maar laat je zintuigen wakker

Verras jezelf en boetseer de betekenis van alles

Verslind de leegte met je verbeelding

Langzaam en stil vult het je waarom in