Frerì - FOLKSTONE

Narrerò d’altre lontane epoche

Chiusi là… in mondi di oscurità

Vecchio dai vita alla poesia

Racconti di follia

Bòce de fèr su erta via

Noi un tempo eravam

Gelo nelle ossa e polvere che

Toglie il respiro anche all’anima

Dura è la roccia ma

Il mio pezzo di pane alla fine darà

Frerì… li chiamarono così

Loro che al ferro la luce donano

Affrontano la sorte e sfidan la vita

Per due pietre misere

Lanterne illuminan la via

Giorno e notte come sempre

Scorron via

DAMNATI AD METALLA

PERPETUA REI MEMORIA

Ik zal vertellen over andere verre tijdperken

Daar opgesloten ... in werelden van duisternis

Vecchio brengt poëzie tot leven

Verhalen van waanzin

Bce de fèr su erta via

We waren ooit

Vorst in de botten en stof dat

Het neemt ook de adem weg van de ziel

Hard is de rots maar

Mijn stukje brood zal uiteindelijk geven

Freri... zo noemden ze ze

Zij die licht geven aan ijzer

Ze worden geconfronteerd met het lot en dagen het leven uit

Voor twee arme stenen

Lantaarns verlichten de weg

Dag en nacht zoals altijd

Scroll weg

VERDOMME TOT METAAL

EEUWIG REI-GEHEUGEN