Félúton - Fluor, Nap

Előttem csordogál a hajnal, mögöttem folyik szét az éj

A nappal szilárdít meg, tanít, nevel, lát el öntudattal

Élj a pokolban, de kérj a jóból, érezd magad jobban

Mint egy játék a sarokban, vársz, majd valaki betoppan

Felemel, nekem a fele se kell, ember

Markolj nagyokat, tessék, legyen a tiéd, a másét is vedd el

Folyton csak szigorú szemmel figyelsz

Folyton csak szigorú szemmel, de mégiscsak segítesz

Így félúton, hogy jó vagy rossz, azt nem tudom

Nem is fogom, de késő van, és sietnem kell, tekintetk lábaimon

Ébresztik a reggelt, alvó célokból a trvet, soha ne add fel, ma

Legyőzhetsz még minden egyes embert

Nap:

Hányan elmentek, csak úgy meztelenül

Így jöttél te is a tűzből, és ugyanígy mész majd el

Fluor Filigran:

Egy a zászló, mi emelhet fel, neked ma nyerned kell

Új szemlélettel más is nyer, hát, rúgjuk fel együtt

Amit ránkerőszakolt a múlt, az értelem meg eltűnt

Nyomok nélkül, felettünk, ott egy birodalom épül

Hazugságra, felejtésre bír a hamis könyvek sokasága

Mi?

bizony, a történelem átírva

Miért?

mert ereinkben folyik már a hamis tinta

Ki akarta így ezt, gondold át, hogy ki akarta

Fluor Filigran:

Csak bámulok előre, nézem, ki győz és ki dől be

Talán viheted még többre, holnap önmagadra döbbenve

Már senkire nem számítasz, de vezérnek születve

Nem számít az már állomásnak se

Mi álom másnak, nagy mese

Hát gyűjts erőt, és törj ki a szerepből

Csináld őrületből, szeretetből, meglásd, minden megdől

Nincsen korlát, kibontom a vitorlát, én irányítok még akkor is, ha

A kormányt elengedem… siklom a vizeken

Tekintetem a távolban, már ezer év is eltelhetett

Azóta, hogy otthonom otthagytam

Épp elég testet megjártam, bár tényleg nem emlékszem

De belőlük egy kis darab itt bennem, és bennük is belőlem

Még tüzet gyújt, de jön egy út, éj felé tartó járattal

A bánat, máris érkezik, most fizess nagyobb árat

Nap:

És még hányan elmennek, ők is meztelenül

Így jöttem én is tűzből, és ugyanígy megyek el

A tűz és az éj között félúton, és még mindig meztelenül

Csúnyán, könnyesen, csomós hajjal, s a hajamban tollal várlak itt

A tűz és az éj között, félúton, és még most is meztelenül

Kívül még piszkosan, rengeteg zajjal, de belül már tisztábban

De belül már tisztábban… Egy picit…

De dageraad stroomt voor me, de nacht breidt zich achter me uit

Met de zon versterkt, leert, onderwijst het, zorgt het voor zelfbewustzijn

Leef in de hel, maar vraag om het goede, voel je beter

Als speelgoed in de hoek wacht je, en dan komt er iemand binnen

Gaat omhoog, ik heb de helft niet nodig, man

Grijp de grote, laten we het hebben, neem ook de andere

Je kijkt gewoon de hele tijd met een streng oog

Je houdt altijd een oogje in het zeil, maar helpt toch mee

Dus halverwege weet ik niet of het goed of slecht is

Dat doe ik niet, maar het is laat en ik moet opschieten, kijk naar mijn voeten

Ze worden 's ochtends wakker, van slaapdoelen naar de droom, geef nooit op, vandaag

Je kunt nog steeds iedereen verslaan

Dag:

Hoeveel zijn er nog over, gewoon naakt

Zo kwam je uit de brand en op dezelfde manier ga je weg

Fluor filigraan:

Eén vlag, we kunnen hem hijsen, je moet vandaag winnen

Met een nieuwe aanpak wint iemand anders, dus laten we er samen een schepje bovenop doen

Wat het verleden ons opdrong, de betekenis is verdwenen

Spoorloos wordt daar boven ons een imperium opgebouwd

De overvloed aan nepboeken leidt tot leugens en vergeetachtigheid

Wat?

ja, de geschiedenis is herschreven

Waarom?

want de nep-inkt stroomt al door onze aderen

Wie wilde dit, denk na over wie het wilde

Fluor filigraan:

Ik staar gewoon voor me uit, kijk wie wint en wie valt

Misschien kun je het naar meer brengen, je zult morgen versteld staan ​​van jezelf

Je bent van niemand meer afhankelijk, maar je bent geboren om een ​​leider te zijn

Het telt niet eens als een station

Wat een droom voor een ander, een groot sprookje

Nou, verzamel je krachten en ontsnap uit de rol

Doe het uit waanzin, uit liefde, zie het, alles valt uit elkaar

Er zijn geen grenzen, ik ontrol het zeil, ik heb de controle, zelfs als

Ik laat het roer los... Ik glij over het water

Mijn blik in de verte, er kunnen al duizend jaar voorbij zijn gegaan

Sinds ik mijn huis verliet

Ik heb genoeg lijken gezien, hoewel ik het me echt niet meer kan herinneren

Maar er zit een klein stukje van hen in mij, en een stukje van mij in hen

Hij steekt nog steeds een vuur aan, maar er komt een weg aan, met een vlucht naar de nacht

Verdriet komt eraan, betaal nu een hogere prijs

Dag:

En hoeveel gaan er nog, ook naakt

Zo kwam ik uit de brand en zo ga ik weg

Halverwege tussen vuur en nacht en nog steeds naakt

Ik wacht hier op je, lelijk, betraand, met geknoopt haar en een pluim in mijn haar

Tussen het vuur en de nacht, halverwege, en zelfs nu naakt

De buitenkant is nog vies, met veel lawaai, maar de binnenkant is al schoner

Maar het is schoner van binnen... Een beetje...