Retrieving My Carcass - Fleshgod Apocalypse

Plague of humanity, slavish victim of

All his dreadful deeds

Leperous cadavers, bodies tied with lash

Scorching through cinder’s veins

I take back my flesh

My cage

Suffered shifting, crystallizing instinct

Taking back my corpse

Dust, I regain my dust

Ash, relieve my ash

How can I reach this new stamina walking in death

Trick of my nature ingrown, of my fate

Deliverance, all of my rage infects again vacuum flesh

Fallen from grace, infinite hate, dwelling again in my trap

Infernal curse, draining the blood, as I retrieve my carcass in pain

New lymph for my

Dust, I regain my dust

Ash, relieve my ash

My plague is my life

I celebrate this incestuous rite, opium destiny

Ash only ash that I bring to life, dust only dust I absorb

Newborn creature walks among the dead, falling castle of sand

Dread, lecherous this dichotomy, this godforsaken thanatos

Deliverance, all of my rage infects again vacuum flesh

Fallen from grace, infinite hate, dwelling again in my trap

Infernal curse, draining the blood, as I retrieve my carcass in pain

New lymph for my

My plague is my life

Plaag van de mensheid, slaafs slachtoffer van

Al zijn vreselijke daden

Melaatse kadavers, lichamen vastgebonden met zweep

Schroeiend door de aderen van sintels

Ik neem mijn vlees terug

Mijn kooi

Lijd aan schakelend, kristalliserend instinct

Mijn lijk terugnemen

Stof, ik herwin mijn stof

Ash, verlicht mijn as

Hoe kan ik dit nieuwe uithoudingsvermogen al wandelend in de dood bereiken?

Truc van mijn natuur ingegroeid, van mijn lot

Bevrijding, al mijn woede infecteert opnieuw vacuüm vlees

Uit de gratie gevallen, oneindige haat, weer in mijn val blijvend

Helse vloek, het bloed afvoeren, terwijl ik mijn karkas met pijn terughaal

Nieuwe lymfe voor mijn

Stof, ik herwin mijn stof

Ash, verlicht mijn as

Mijn plaag is mijn leven

Ik vier deze incestueuze rite, opium destiny

As alleen as dat ik tot leven breng, stof alleen stof dat ik absorbeer

Pasgeboren wezen loopt tussen de doden, vallend kasteel van zand

Vreselijk, wellustig deze tweedeling, deze godvergeten thanatos

Bevrijding, al mijn woede infecteert opnieuw vacuüm vlees

Uit de gratie gevallen, oneindige haat, weer in mijn val blijvend

Helse vloek, het bloed afvoeren, terwijl ik mijn karkas met pijn terughaal

Nieuwe lymfe voor mijn

Mijn plaag is mijn leven