A Million Deaths - Fleshgod Apocalypse

Back in the trench beneath this grey sky

Together waiting for the end

We stick our chests out decorated with medals

Before the lead will replace all the pride in these hearts

And there will be no celebration, forgotten names etched in the mud

Me I believe honour lasts forever, therefore I sacrifice

My life is yours

This stench of flesh in putrefaction

Inebriates the living dead

Breathing the soul of the slain in battle

We wait in line with our comrades our ration of hell

Under the flag of our nation we fight the enemy until the last stand

We earn on the field the respect of fathers, united we immolate

Our lives are yours

Bleeding under the scars

Going for a recognition, going for a purple heart

We are becoming insane here, forgotten in fox holes

We fight the primal fear more than the real foe

No we can’t discern them clearly from our companions

We’re going insane here.

Why don’t you hear us?

Why don’t you rescue us all?

Hidden in my shelter under heavy enemy attack

My thoughts ink the letters

That will never reach my hearth

Memories are stabbing my soul like a bayonet

I forgot the reason why we are confined in this hell

«Honour goes far beyond death and suffering

And only through the sacrifice of the brave will peace be restored

Don’t despair my sons, keep your heads high

For your names will be remembered forever in time»

To defend you my sire I have blown away my soul

Devastating my own life

With no rewards

Choking my existence with lies

Led by the devil to paradise: Down

Terug in de greppel onder deze grijze lucht

Samen wachten op het einde

We steken onze borstkas uit versierd met medailles

Voordat de leiding alle trots in deze harten zal vervangen

En er zal geen feest zijn, vergeten namen geëtst in de modder

Ik geloof dat eer eeuwig duurt, daarom offer ik

Mijn leven behoort u toe

Deze stank van vlees in verrotting

Dronken de levende doden

De ziel van de gesneuvelde in de strijd ademen

We wachten in lijn met onze kameraden ons rantsoen van de hel

Onder de vlag van onze natie bevechten we de vijand tot de laatste stand

We verdienen op het veld het respect van vaders, verenigd we immolate

Ons leven is van jou

Bloeden onder de littekens

Gaan voor een erkenning, gaan voor een paars hart

We worden hier gek, vergeten in vossenholen

We bestrijden de oerangst meer dan de echte vijand

Nee, we kunnen ze niet duidelijk onderscheiden van onze metgezellen

We worden hier gek.

Waarom hoor je ons niet?

Waarom red je ons niet allemaal?

Verborgen in mijn schuilplaats onder zware vijandelijke aanval

Mijn gedachten vormen de letters

Dat zal nooit mijn vuur bereiken

Herinneringen steken mijn ziel als een bajonet

Ik ben de reden vergeten waarom we opgesloten zitten in deze hel

"Eer gaat veel verder dan dood en lijden"

En alleen door het offer van de dapperen zal de vrede worden hersteld

Wanhoop niet mijn zoons, hou je hoofd hoog

Want uw namen zullen voor altijd in de tijd worden herinnerd»

Om je te verdedigen, mijn vader, heb ik mijn ziel weggeblazen

Mijn eigen leven verwoesten

Zonder beloningen

Mijn bestaan ​​verstikken met leugens

Geleid door de duivel naar het paradijs: Down