Maldita - Diogo Nogueira, Flávio Renegado

A minha virtude gostar demais

Do teu pecado, achar tudo certo

No seu jeito errado, te entender

Como és

Virtuosa, sua virtude é tua maldade

Tão difícil quanto a natureza

Bela como vidro que imita um cristal

Naturalmente falsa, maldita

Que eu amo mesmo assim

Ela não tá pra jogo, mas joga

Ela até que dá brisa, mas rouba

Não tá no enredo, mas trama

Dona do Naipe essa Dama

Pra entender, sem chavão de amor clichê

Essa maldita me bagunça e eu nem sei porquê

Quando estou na paz ela faz guerra e fuzuê

Se dou mole na fila, rodo sem perceber

Pisa com classe e charme chamando a atenção

Gosta de rap, curte samba, mas ama o tamborzão

Quando está na pista nos bonde bota pressão

Luxo só, reúne maldade e perfeição

Como bomba atômica essa mina devasta

Um grama do seu beijo vicia, já basta

Gostosa, dona de si, nem disfarça

É tipo sereia, chapa, arrasta

Bandida, provoca as recalcadas e sabe

Avaliar o porte que tem, quanto vale

Banca a dona da banca, e sem blefe

Porque sabe que a banca nunca perde

Olhar de menina que sabe o que quer

Na boca, vermelho batom, força e axé

Sem roupa me mostra o seu jeito mulher

Na cama, filha da p---, testa a minha fé

Macumbeira, me enfeitiçou só por prazer

Ama, mata, depois me faz renascer

Entre tantos outros foi me escolher

E juro que eu procuro nem entender

A minha virtude gostar demais

Do teu pecado, achar tudo certo

No seu jeito errado, te entender como és

Virtuosa, a sua virtude né tua maldade

Tão difícil quanto a natureza

Bela como vidro que imita um cristal

Naturalmente falsa, maldita

Que eu amo mesmo assim

Mijn deugd om het te leuk te vinden

Van je zonde, alles goed vinden

Op jouw verkeerde manier, jou begrijpend

hoe is het met je

Deugdzaam, uw deugd is uw slechtheid

Zo moeilijk als de natuur

Mooi als glas dat een kristal imiteert

Natuurlijk vals, verdomme

Waar ik nog steeds van hou

Ze zit niet in het spel, maar ze speelt

Ze geeft zelfs een briesje, maar steelt

Het zit niet in de plot, maar het is een plot

Eigenaar van Suit deze dame

Om te begrijpen, geen cliché liefde cliché

Deze verdomde puinhoop maakt me in de war en ik weet niet eens waarom

Als ik vrede heb, maakt ze oorlog en fuzuê

Als ik zacht in de rij word, veeg ik zonder het te beseffen

Stap met klasse en charme trek de aandacht

Houdt van rap, houdt van samba, maar houdt van tamborzão

Zet de tram onder druk als je op het spoor zit

Luxe alleen, brengt kwaad en perfectie samen

Als een atoombom verwoest deze mijn

Een gram van je kus is verslavend, dat is genoeg

Heet, zelfbewust, ze vermomt zich niet eens

Het is als een zeemeermin, bord, sleep

Bandiet, provoceert de onderdrukten en je weet wel

Evalueer de maat die je hebt, hoeveel het waard is

Bankeigenaar van de bank, en zonder bluf

Omdat je weet dat de bank nooit verliest

Uiterlijk van een meisje dat weet wat ze wil

In de mond, rode lippenstift, sterkte eaxé

Zonder kleren laat me je weg zien vrouw

In bed, dochter van een p---, test mijn geloof

Macumbeira, betoverde me gewoon voor het plezier

Heeft lief, doodt en maakt me dan herboren

Tussen zoveel anderen was het mijn keuze

Ik zweer dat ik probeer het niet te begrijpen

Mijn deugd om het te leuk te vinden

Van je zonde, alles goed vinden

Op jouw verkeerde manier, jou begrijpen zoals je bent

Deugdzaam, uw deugd of uw slechtheid

Zo moeilijk als de natuur

Mooi als glas dat een kristal imiteert

Natuurlijk vals, verdomme

Waar ik nog steeds van hou