on a tv that no one saw - Flatsound

It’s crazy, isn’t it?

How much they call you crazy

And it may be figurative

It’s just they called my mother crazy

It just rolls off the tongue

And you swear that you don’t even mean it as an insult

But you can go where you want

And I can’t

It’s got to the point where I’m not destroyed

At least not quite like I used to be

It hits me in waves, and it spits in my face

And I say «thank you» and go back to sleep

And you ask me how I always do that

I said «I guess I’ve always had the practice»

But if I can only go and do that

Without placing my body on the mattress

Post-modern art, Kaiser hospital parking lot

Rose, corner shot, on a TV that no one saw

And you ask me how I always do that

I said «I guess I’ve always had the practice»

But if I can only go and do that

Without placing my body on the mattress

It would change my life

It would change my life

Het is gek, nietwaar?

Hoe vaak noemen ze je gek

En het kan figuurlijk zijn

Ze noemden mijn moeder gewoon gek

Het rolt gewoon van de tong

En je zweert dat je het niet eens als een belediging bedoelt

Maar je kunt gaan waar je wilt

En ik kan niet

Het is zover gekomen dat ik niet vernietigd ben

Tenminste niet helemaal zoals ik vroeger was

Het slaat me in golven, en het spuugt in mijn gezicht

En ik zeg «dank je» en ga weer slapen

En je vraagt ​​me hoe ik dat altijd doe?

Ik zei: "Ik denk dat ik altijd de praktijk heb gehad"

Maar als ik dat maar kan gaan doen

Zonder mijn lichaam op de matras te leggen

Postmoderne kunst, parkeerplaats Kaiser-ziekenhuis

Rose, hoekopname, op een tv die niemand zag

En je vraagt ​​me hoe ik dat altijd doe?

Ik zei: "Ik denk dat ik altijd de praktijk heb gehad"

Maar als ik dat maar kan gaan doen

Zonder mijn lichaam op de matras te leggen

Het zou mijn leven veranderen

Het zou mijn leven veranderen