False Positive - Fit For An Autopsy

Distance is deafening and a dreamer can dream

But the privileged get a pass and kick the shit downstream

The sheltered have the shelter

Keeps em outta the rain

They don’t know shit about life

They don’t know fucking pain

Brother, do your hands shake?

Did you lose your train of thought?

Are you back in the brush and the hellfire?

Do you remember what you were taught?

Where’s the fucking honor?

Abandoning the ones who keep you safe

Broken bodies you can’t replace

We’re not worth our weight in shit

We’re not worth our weight in shit

We’re not worth our weight in shit

We’re not worth our weight in shit

But we know how to pile it up

Coffins of camouflage and sand

Take your boots off before, you get through the door

But the dirt still drags in deep

Deeper than ever before

Break your back for the princes

And bring the burden back home

The eyes of the child through a rifle’s scope

See you, and you alone

Could you have been the shoulder to cry on?

Could you wear the leather skin?

Could you have even been bothered, to let, a stranger in?

You don’t know fucking pain

Afstand is oorverdovend en een dromer mag dromen

Maar de bevoorrechten krijgen een pas en schoppen de shit stroomafwaarts

De beschutten hebben de beschutting

Houdt ze uit de regen

Ze weten niets van het leven

Ze kennen geen verdomde pijn

Broeder, trillen je handen?

Ben je je gedachtegang kwijt?

Ben je terug in de borstel en het hellevuur?

Weet je nog wat je is geleerd?

Waar is de verdomde eer?

Degenen die je veilig houden in de steek laten

Gebroken lichamen die je niet kunt vervangen

We zijn ons gewicht niet waard in de stront

We zijn ons gewicht niet waard in de stront

We zijn ons gewicht niet waard in de stront

We zijn ons gewicht niet waard in de stront

Maar we weten hoe we het moeten opstapelen

Doodskisten van camouflage en zand

Trek je laarzen uit voordat je door de deur gaat

Maar het vuil sijpelt nog steeds diep naar binnen

Dieper dan ooit tevoren

Breek je rug voor de prinsen

En breng de last terug naar huis

De ogen van het kind door de kijker van een geweer

Tot ziens, en jij alleen

Had jij de schouder kunnen zijn om op uit te huilen?

Zou je de leren huid kunnen dragen?

Zou je zelfs de moeite hebben genomen om een ​​vreemdeling binnen te laten?

Je kent geen verdomde pijn