Come On, Oblivion - Finger Eleven

The place I used to know outside and in

Has changed and yet, will only change again

But normal’s just a hiding place away

Come on, come on, oblivion, I never want to lose you now

It’s not too late, you’re not so far away

It feels like fate and I can’t afford to come back down

But they relaxed, conviction rides again

And only false security remains

But normal’s just a hiding place away

Come on, come on, oblivion, I never want to lose you now

It’s not too late you’re not so far away

It feels like fate and I can’t afford to come back down

It feels like fate and I can’t afford to come back down

It’s mine to take, so give me more and let me drown

Floating on the old familiar line

The stone is sinking and I’m caught up all the time

But I can’t pull myself back out, one more time

So Come on, come on, I wanna go

Come on, come on 'cos I think you know

Come on, come on, to where we belong

Come on, come one come on come on

Come on, come on, oblivion, I never want to lose you now

It’s not too late, you’re not so far away

It feels like fate and I can’t afford to come back down

It’s mine to take, so give me more and let me drown

De plek die ik vroeger kende van buiten en van binnen

Is veranderd en zal toch alleen maar weer veranderen

Maar normaal is slechts een verstopplek weg

Kom op, kom op, vergetelheid, ik wil je nu nooit meer kwijt

Het is nog niet te laat, je bent niet zo ver weg

Het voelt als het lot en ik kan het me niet veroorloven om terug naar beneden te komen

Maar ze ontspannen, overtuiging rijdt weer

En alleen valse beveiliging blijft

Maar normaal is slechts een verstopplek weg

Kom op, kom op, vergetelheid, ik wil je nu nooit meer kwijt

Het is nog niet te laat, je bent niet zo ver weg

Het voelt als het lot en ik kan het me niet veroorloven om terug naar beneden te komen

Het voelt als het lot en ik kan het me niet veroorloven om terug naar beneden te komen

Het is aan mij om te nemen, dus geef me meer en laat me verdrinken

Drijvend op de oude vertrouwde lijn

De steen zinkt en ik word de hele tijd ingehaald

Maar ik kan mezelf er niet meer uit trekken, nog een keer

Dus kom op, kom op, ik wil gaan

Kom op, kom op, want ik denk dat je het weet

Kom op, kom op, waar we thuishoren

Kom op, kom een ​​kom op kom op

Kom op, kom op, vergetelheid, ik wil je nu nooit meer kwijt

Het is nog niet te laat, je bent niet zo ver weg

Het voelt als het lot en ik kan het me niet veroorloven om terug naar beneden te komen

Het is aan mij om te nemen, dus geef me meer en laat me verdrinken